Hlín - 01.01.1919, Blaðsíða 50

Hlín - 01.01.1919, Blaðsíða 50
50 Hlín Við höfum bundið við Iieimilið ýmsar gamlar hug- myndir, sem við þurfum að losa okkur við. Áður fyr gekk konan kaupum og sölum. Þá var hún ekki annað en eign karlmannsins, senr hann gat farið með eftir vild, arfleitt aðra að henni og Iiaft hana í skift- um. Á heimilinu var hún geymd, þar átti hún að vera, annarsstaðar ekki. Börnin hundu móðurina líka við heim- ilið. Þannig er sú hugmynd til orðin, að skoða konuna sem bundna við heimilið, og heimilið sem lieim kon- unnar. í Austurlöndum, þar sem konan er mest bundin við heimilið, eru framfarirnar minstar, en í Ameríku, þar sem konan er frjálsust, eru menn komnir lengst í menningu. Þar sem hið opinbera tekur að sjer að uppfræða börnin, er menni'ngin komin lengra en þar senr heimilin eru látin sjá um uppfræðsluna. Sama er að segja um vinnubrögð heimilanna. Menn hafa þá skoðun frá gamalli tíð, að alt heimaunnið sje best — en það er hugarburður einn. Öll vinnubrögð, sem unnin eru utan heimilanna, hafa tekið mestum fram- förum. Heimilisiðnaður t. d. getur ekki kept við vjela- iðnað. Sjerfræðingar eiga að taka að sjer alt, sem unnið er á heimilunum: sláturstörf, brauðgerð, sauinaskap — alt á að fara sömu leið, og er líka á hraðri rás að því tak- marki. Við bindum hugmyndina um einkalíf við heimilið, en hún á þar ekki heima. Þar sem fjölskylda býr saman, á lnin auðvitað einkalíf sem fjölskylda, en ekki hver ein- stakur meðlimur hennar. Húsbóndinn vinnur vanalega utan heimilis, en geri Iiann það ekki, sje hann prestur, rithöfundur eða listamaður, verður hann að sjá um, að hafa einhvern friðaðan Hlett, þar sem hann getur haft næði við starf sitt. En hann er sá eini á heimilinu, sem nýtur þess einkarjettar. Móðirin veit ekki hvað það er að vera út af fyrir sig, hvergi er hún óhult fyrir litlum höndum, sem kappa á dyrnar, þó að hún vilji liafa augna-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Hlín

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.