Hlín - 01.01.1919, Blaðsíða 62

G2
Hlin
auðvitað í samræmi við þann titil, sem karlmenn liafa,
því „herra“ er útlent orð, og það fremur leiðinlegt, en
skemtilegra væri að titill sá, er karlmenn og kvenmenn
liafa, væri íslenskur.
Það eru oft hálfgerð vandræði með titil á sumt kven-
fólk eins og nú er, og því er full nauðsyn á því, að tekinn
sje upp sameiginlegur titill, sem gæti að minsta kosti
átt við alt ógift kvenfólk, en svo mætti gjarnan vera annar
titill fyrir giftar konur. Það er hentugra, að giftar konur
hafi annan titil en ógiftar, sjerstaklega þar sem ættarnöfn-
in eru orðin svona tíð.
En gift kona, er hefur ættarnafn, hefur sama eiginheiti
eins og dóttir hennar, og ef titillinn væri sá sami, þá væri
ómögulegt að vita, livort brjef væri til móðurinnar eða
dótturinnar. Ef „frú“ væri sameiginlegur titill fyrir gift
og ógift kvenfólk, þá gæti „frú Laxdal“ bæði verið hús-
freyjan og dóttirin. Frú er líka búið að fá ákveðna merk-
ingu, og er haft um giftar konur.
Jeg álít heppilegast að allar ógiftar stúlkur væru skrif-
aðar „fréyjur“; það er forn og góð íslenska, og þess utan
fallegt og stutt orð.
Fyrir rúmum tuttugu árum tók jeg upp á því, að skrifa
systur mínar „freyjur“ á þeim brjefum, sem jeg skrifaði
þeim, en þorði þá ekki, nje heldur síðar, að titla aðrar
stúlkur þannig. Vildi jeg þá að titill þessi væii tekinn
upp, en fjekk fáa til þess.
Giftar konur ættu þá allar að hafa titilinn húsfreyjur,
og eins þó að þær væru orðnar ekkjur.
Ameríkumenn og Englendingar hafa „miss“ um allar
ógiftar stúlkur, yngri og eldri, og „mrs.“ um giftar kon-
ur og ekkjur, og linst mjer það mjög viðfeldið. Svipað
yrði þetta þá eftir minni tillögu, ef ógiftar stúlkur væru
skrifaðar „freyjur” oggiftar konur „húsfreyjur".
Mjer þætti æskilegt, að Hlín vildi beitast fyrir því, að
„húsfreyja" og ,,freyja“ væru tekin sem titill á giftar og