Hlín - 01.01.1919, Qupperneq 59

er horfið burt og unnið af sjerfræðingum. T. d. brauð-
gerð, ölgerð, ostagerð o. m. 11. í öllum þeim greinum
hafa líka orðið stórkostlegar framfarir.
Neysluvatnið okkar var fyr á tímum borið inn í fötum,
hver sótti lianda sjer; nu rennur það, í vatnsæðum til okk-
ar sameiginlegt fyrir alla, undir eftirliti hins opinbera.
Ljósið er líka sameiginlegt, þar sem rafleiðsla er kornin
á, og að því marki keppa allir. En fyrst rnenn vilja taka
á móti vatni og ljósi, sem veitt er til heimilisins, því þá
ekki líka matnurn?
Nu á síðari árum eru víða um heim stofnuð fjelög,
sem selja tilbúinn heitan mat. Síðan stríðið byrjaði, hafa
bæjarfjelögin víða tekið að sjer matreiðslu í stórum stíl
og selt til heimilanna. Það hefur reynst ódýrasta og hag-
kvæmasta fyrirkomulagið á þessum erfiðu tímum, þegar
stjórnirnar hafa þurft að hafa hönd í bagga með, að vel
væri larið með þá matbjörg, sem til var, og fólkið ekki
haft úr miklu að' spila. Það er fróðlegt að lesa trásagnir
blaðanna um þann stórfelda vjelaútbúnað og nýtísku-
tæki, sem þar eru viðhöfð.
Þegar við athugum þær breytingar, sem orðið hala á
barnauppeldi, þá sjáurn við rniklar lramfarir lrá því sem
áður var. Menn eru loks farnir að gefa andlegu 1 í 1 i barns-
ins gaurn og hafa látið sjer skiljast, að barnið er borgari.
sem lrefur sín rjettindi. Sú skoðun ríkti áður, að börnin
væru persónuleg eign manna, sem þeir marttu kúga á
heimilunum eftir geðþótta.
Heimilið er orðið til vegna barnanna og ekkert starf
er jáfn mikilvægt og það að sjá um þau. En einmitt í
þessu er heimilunum mest ábótavant; það sýna skýrsl-
ur um barnadauða, einkum í stórbæjunum. Ný fæddu
barni líður miklu betur undir umsjón reyndrar barn-
fóstru en hjá ungri rnóður, sem aldrei hefur snert barn.
Það er átakanlegt að heyra blessuð ungbörn háskælandi
frá rnorgni til kvölds. Ungbörn eiga aldrei að skæla, og