Hlín


Hlín - 01.01.1920, Blaðsíða 60

Hlín - 01.01.1920, Blaðsíða 60
60 Hiin hjálpið okkur öll til að gera hann hátíðlegan og minnis- stæðan, og þess vegna eruð þið okkur öll velkontin. Kvenfrelsi, — kvenrjettindi, — þetta orð ltefur verið hrapallega rnisskilið, líka af konunum sjálfum, svo mjög misskilið, að einstaka konur hafa látið sjer um munn fara, að þær væru á móti kvenrjettindum. Lengra verður tæplega farið, enda væru slík orð lítt fyrirgefanleg, el' þau væru ekki sprottin-af eintómum misskilningi, mis- skilningi á því, hvað rjettindi erit í sjálfu sjer. Það hljóm- ar álíka á vörum kvenna þetta, að þær sjeu á móti kven- rjettindum og hafi ekki minstu mætur á 19. júní, eins og ef einhver íslendingur segðist vera eindregið á móti rjett- indum og fullveldi íslensku þjóðarinnar og fyndist flest nauðsynlegra en að gera eitthvert veður út af 1. desember, fullveldisdeginum okkar. Nei, þjóðin mun iiil hvern I. desember, minnast þess, hvers virði frelsi og rjettindi er, og heitstrengja að nota það vel, og hið sama ættu íslensk- ar konur að gera livern 19. júní. Lagafyrirmælin sjálf eru bara prentaðir bókstafir, senr geta orðið dauður bókstafur, ef við erum andlega sljóvar og sinnulausar, en geta líka orðið lifandi orð, sjeum við vakandi og vitum, hvað til okkar friðar heyrir. Og þetta lifandi orð og andi getur læst sig út í hverja taug þjóðar- líkamans með heilbrigð og hressandi áhrif. Kvenrjett- indin eru lifandi vakningaráhrif miklu fremur en prent- uð lagafyrirmæli. Það er ekki nóg að þrýsta kvenrjettind- unum nreð prentsvertu á hvítt pappírsblað, en sje það gert af þeim, sem völdin hafa, þá fyrst hafa hlutaðeig- endur fyllri skilyrði til að geta prentað þau, nrótað þau óafmáanlega inn í hugsunarlrátt sinn, orð og lifnaðar- hætti alla, og þá f'yrst eru það lög, sem komin eru i gilcli. Þannig þurfum við konurnar að fylgja eftir lögunr þeinr, sem staðíest voru 19. júní 1915, og til þess var þessi dagur valinn, sein árlegur vakningardagur. Kvenrjettindin eru ekki aðeins borgaralegur kosningarrjettur, heldur miklu lremur mentun í andlegum og verklegum efnunr, lmgs-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Hlín

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.