Sumargjöf - 01.01.1907, Side 47

Sumargjöf.
43
■ekki, að Unnur trúði líka allra beztu vinkonu sinni
á þinginn fyrir þessu viðkvæma leyndarmáli og bað
bana þegja yfir. Hún gerði það líka — næstum því;
hún sagði að eins sinni allra beztu vinkonu frá því.
En þjóð veit ef þrjár vita, og þarf ekki þrjár til. -—
Þessi saga flaug þó að liún væri ekki af hvalreka.
Jafnvel börnin töluðu um Hrút og Unni og hvers
vegna þau hefðu skilið. En konurnar auðvitað mest.
Það þurfti engan galdur til að sjá aðþarnaværu
galdrar í leiknum, álög. Nú var rakinn æfiferill Hrúts
fram að lijúskapnum. Hvar hafði hann orðið fyrir
álögunum? Auðvitað erlendis, erlendis hafði fyr og
siðar gerst margt sem síðarmeir kom óheppilega
fram í íslenskum hjónaböndum. Hrútur hafði verið
hirðmaður Haralds Gráfeldar, sonar Gunnhildar kon-
ungamóður. En af Gunnhildi fóru margar sögur og
sumar kitlandi. Nú bættist ein við þar sem kon-
urnar sálu í dyngjunni yíir saumum sínum. Og
getspekin í ástamálnm annara reisti sjer í fegursta
reit íslenzkra bókmenta þann minnisvarða, sem hef-
ur reynst óbrotgjarnari en eir.
í marzm.
H. P.