Dvöl - 01.04.1941, Síða 15

D VÖL
93
£lía§
Eftii' Ijeo Tolstoy
Helgi Sæinundsaon þýddi
I Ufahéraði tajó bóndi, Elías að
nafni. Honura hafði eigi hlotnazt
auður í arf eftir föður sinn. Hann
hafði aðeins annazt um, að Elías
fengi gott kvonfang. Hann lézt
ári síðar. Þegar hér var kom-
ið sögu, átti Elías sjö hross,
tvær kýr og tíu kindur. En hann
var maður sparsamur og ósérhlíf-
inn. Hann og kona hans voru jafn-
an á ferli frá því árla morguns til
siökvölds. Þau komust því tarátt í
dágóð efni. Eftir tuttugu og fimm
ára búskap gat Elías með sanni tal-
izt auðugur maður.
Hann átti tvö hundruö hross,
hundrað og fimmtíu nautgripi og
tólf hundruð kindur. Vinnumenn-
irnir unnu að útiverkum. Vinnu-
konurnar mjöltuðu ær og kýr og
bjuggu til smjör og osta. Elías lifði
við allsnægtir. Allir nágrannar
hans öfunduðu hann af velgengn-
inni.
Fólk sagði sem svo:
„Elías er sannnefndur hamingju-
hrólfur. Hann býr við svo góð kjör,
að hann þarf alls ekki að deyja, til
Þess að verða himnasælunnar að-
njótandi."
■Tigið fólk kepptist um að kynn-
ast Elíasi. Gestir komu langar leið-
ir. Hann fagnaði öllum vel og veitti
ríkulega mat og drykk. Hvern, sem
að garði bar, var ávallt te, fiski-
súpa og sauöakjöt á borðum. Væri
einn gestur á ferð, var sauði slátr-
að. Bæri hins vegar marga gesti
að garði, var nautgripur felldur.
Elías átti tvo sonu og eina dóttur
barna. Hann valdi sonunum kvon-
fang og dótturinni eiginmann.
Meðan Elías var maður fátækur,
voru synirnir mjög iðjusamir við
dagleg störf. Þeir gættu nautgripa
hans og sauðfjár. En þegar honum
tók að græðast fé, dvínaöi starfs-
þrá þeirra. Annar þeirra gerðist
drykkfelldur úr hófi fram. Eldri
sonurinn lét lífið í óeirðum. Yngri
sonurinn eignaðist drambláta
tengdamóður og hætti að hlíta ráð-
um föður síns. Skiptum þeirra lauk
þann veg, að leiðir þeirra skildu.
Elías gaf syni sínum jörð til á-
búðar ásamt nauðsynlegum bú-
peningi. En eigur sjálfs hans urðu
jafnframt minni. Skömmu síðar
féll mikill hluti kvikfénaðar hans
úr skæðum sjúkdómi. Heyfengur-
inn brást eitt árið. Nær allir naut-
gripir hans féllu um veturinn. Bezti
hluti lands hans var hernuminn.
Þannig gekk auður Elíasar óðum
til þurrðar. Jafnframt gerðist hann
maöur aldurhniginn og farinn að
A