Valsblaðið - 01.05.2004, Síða 15

Eftir Guðna Olgeirsson
við Norðurlandameistarar á heimavelli,
en það voru einu verkefni kvennalands-
liðsins á þessum tíma, nema við tókum
þátt í heimsmeistaramótinu 1965. Ég lék
samtals 12 landsleiki með landsliðinu á
þessum árum,“ segir Sigríður stolt.
Valur stórveldi í handbolta kvenna á
7. áratugnum
„Á þessum árum var KR með langbesta
liðið, Ármann, Þróttur og Vikingur, Fram
og FH voru stærstu félögin í handbolta
kvenna. Við vorum ungar og efnilegar í
Val og við vorum mjög fljótar að ná góð-
um árangri og verða samheldur hópur
undir stjórn Tóta okkar, Þórarins Eyþórs-
sonar þjálfara sem tók við af Árna Njáls-
syni sem þjálfaði okkur fyrst. Frá 1960-
1970 var sannkallað gullaldarlið hjá okk-
ur stelpunum í Val og ég held að við höf-
um unnið 15 mót á þessum tíma, það
síðasta á Akranesi 1970 en ég hætti það
Guðríður Guðjónsdóttir besti leikmaður Islandsmótsins í handbolta, besti sóknarmað-
urinn og markahœsti leikmaðurinn árið 1990. Brynjar Harðarson Val er með á mynd-
inni sem besti sóknarmaðurinn.
IMorðurlandameistari oy íþróttamað-
ur ársins 1964
Sigríður segir að hápunktur ferils síns
hafi verið 1964 þegar allt gekk upp hjá
Val og auk þess varð landsliðið Norður-
landameistari og hún var í árslok kjörin
íþróttamaður ársins fyrst kvenna hér á
landi. „Það var stórkostleg stund en ég
átti alls ekki von á því að vera kjörin, ég
hafði ekki verið á listanum árið áður.
Þegar ég fór að spá í það þá stóð sigur
kvennalandsliðsins upp úr það ár sem
íþróttaafrek þannig að við áttum í raun
skilið að eiga fulltrúa úr liðinu sem
íþróttamaður ársins, en kjörið kom mér
svo sannarlega á óvart,“ segir Sigríður
og finnst greinilega ljúft að rifja upp
þetta afrek. Guðjón grípur hér inn í og
segir að sigur íslendinga á Svíum 12-10 í
handbolta hafi verið stórafrek þetta ár, en
hann lék einmitt þá með landsliðinu, en
viðurkennir að Norðurlandameistaratit-
illinn hjá stelpunum hafi verið stærra af-
rek, en það sé þó ekki oft sem Svíar hafi
verið lagðir í handbolta.
Islandsmeistarar í Imndknattleik utanhúss 1965. Sigríður er 3. frá luegri og Guðríður
fjögurra ára er með á myndinni.
ingar. „Ég var í fimleikum þegar ég var
yngri en byrjaði að æfa handbolta hjá
Val 1958, 15 ára gömul. Það var Árni
Njálsson þjálfari hjá Val sem sá fyrst til
okkar krakkanna að leika úti með bolta,
t.d. í hornabolta og kýló og hann plataði
mig til að fara að æfa handbolta, hefur
líklega fundist ég kasta bolta fast og
hitta vel. Það er honum að þakka að ég
byrjaði að æfa handbolta og Valur varð
fyrir valinu þess vegna og einnig bjó ég
í nágrenninu. Ég byrjaði þá beint að æfa
með 2. flokki Vals en enginn meistara-
flokkur var til hjá Val. Árið eftir, 1959,
stofnuðum við meistaraflokk kvenna hjá
Val og fórum sama ár í eftirminnilega
keppnisferð til Færeyja með meistara-
flokki karla og var mikil samheldni í
hópnum,“ segir Sigríður og hugsar
greinilega með hlýju til þessa löngu lið-
ins tíma.
ár. Þá tóku Framarar við á 8. áratugnum
sem stórveldi í kvennahandbolta," segir
Sigríður.
Lók samtals 12 landsleiki
„Ég byrjaði fljótlega að leika með lands-
liðinu eftir að ég byrjaði hjá Val, lék
fyrst með landsliðinu 1959 og síðan á
Norðurlandamótinu 1960 í Svíþjóð og
þar urðum við í 2. sæti og 1964 urðum
Vaisblaðið 2004
15