Valsblaðið - 01.05.2004, Side 40

Nýkrýndir íslandsmeistarar innanhúss 2004 eftir sigur á KR 2-1 í spennandi úrslitaleik
með nýjan þjálfara. (FKG)
Fylki, Atli Sveinn Þórarinsson varnar-
maður úr KA og Örgryte, Guðmundur
Benediktsson framherji úr KR og Stein-
þór Gíslason úr Víkingi en hann er upp-
alinn Valsmaður. Við höfum lagt ríka
áherslu á að þeir leikmenn sem koma til
Vals verða að vera öflugir leikmenn eða
hafa sterka félagslega tengingu. Allir
fjórir hafa sannarlega getuna og Steinþór
hefur félagslegu tengingu að auki. Hann
er í U-21 árs landsliðinu og hinir þrír
hafa allir spilað A-landsleik og eru burð-
ugir knattspymumenn með mikla
reynslu."
- Hvaða áherslur verða í þjálfuninni
fram að keppnistímabilinu?
„Ég skipti tímabilinu upp í þrennt svo
að menn týni sér ekki í sjö mánaða und-
irbúningstímabili. Fyrsta tímabilið af
þremur erum við að vinna í þremur þátt-
um; styrk, grunnþoli og tækni en tæknin
kernur reyndar alltaf við sögu. Þessa þrjá
þætti hef ég sem viðmið þegar ég byggi
upp æfmgarnar en við höfum þó ekki
hlaupið nein langhlaup. Við vinnum eins
mikið með bolta og hægt er. Leikmenn
fá markmið sem felst í því að þegar
tímabil(i) tvö tekur við, janúar og febrú-
ar renna saman, þá þurfa þeir að vera í
þannig grunnformi að þeir geti tekist á
við leikrænni æfmgar á meiri hraða.“
- Hversu miklu finnst þér knatt-
spyrnuhúsin hafa breytt, sáu menn húsin
í hillingum en hafa hugsanlega lítið
uppskorið?
„Við sjáum engin merki þess í meist-
araflokkunum í dag að framfarir hafí átt
sér stað því flokkarnir komast ekki að í
þessum fínu húsum á óskatíma. Ég get
nefnt sem dæmi að við Valsmenn erum
með tvær æfingar í knattspymuhúsi í
viku, með hálfan völl og klukkan átta á
kvöldin. Ég var með KR í knattspymu-
húsi í upphafi þessa árs og við fengum
einn klukkutíma í viku og enga aðra að-
stöðu frá janúar og fram í apríl, maí. Og
á sama tíma var gerð krafa um það að
fara með liðið áfram í Meistaradeildinni.
Margur stjómarmaður virðist afneita
þessum staðreyndum ekki samhengi
milli góðrar aðstöðu og þess að ná frá-
bærurn árangri. Yngri flokkamir munu
vonandi njóta góðs af þessari aðstöðu.
Þegar gamli gervigrasvöllurinn í Kópa-
vogi var ekki yfirbyggður voru yngri
flokkar Breiðabliks með fleiri æfinga-
tíma en eftir að Fífan kom. Til að hægt
sé að reka húsin fjárhagslega þarf að
leigja út tíma, oft á besta tíma, og eftir
stendur að félögin sitja uppi með vonda
eða jafnvel enga æfmgatíma. Þá spyr
maður; hver er ávinningurinn af bygg-
ingu húsanna?"
- Er persónuleiki leikmanna í boltan-
um í dag öðruvísi en þegar þú varst upp
áþitt besta?
„Leiðtogaefni eru vandfundnari núna
en áður og kraftmiklar skapgerðir færri.
Þetta er að mínu mati afleiðing af því fé-
lagslega umhverfi sem ungt fólk býr við
í dag. Menn verða ekki afburðaknatt-
spyrnumenn á því að æfa bara knatt-
spyrnu. Þeir sem skara fram úr em þeir
sem eru með boltann á tánum allan dag-
inn. Það er svo margt sem glepur unga
fólkið að þeim fer fækkandi sem nenna
að leika sér með bolta daginn út og inn.
Sökum þess tel ég að við munum vænt-
anlega ekki fá þá tæknilega hæfileikarfku
leikmenn sem okkur dreymir alltaf um
að eignast."
- Geta félögin að sumu leyti ekki sjálf-
um sér um kennt? Þyrftu þau ekki að
setja á fót öflugt hvatakerfi sem gerir
það að verkum að krakkamir vilja leika
sér oftar og lengur með bolta til þess að
uppskera, eins og tíðkaðist þegar hœgt
var að ná gulli, silfri og bronsi í knatt-
þrautum ?
„Ég man eftir því að ég æfði mig sér-
staklega mikið fyrir Ford-keppnina sem
hófst hér á landi sumarið 1972 og var
mikil hvatning fyrir iðkendur. Þá var á
vegum KSÍ og félaganna Gull-silfur-
brons knattþrautir, sem var gífurleg
hvatning. Þegar maður náði bronsinu,
vildi maður ná silfrinu en 'til þess þurfti
að halda bolta á lofti allan daginn. Það
þarf vitanlega að búa til einhverja gulrót
sem hvetur krakkana til að leika sér í fót-
bolta allan daginn, með það að leiðar-
ljósi að þau rnuni líklega uppskera nteð
margvíslegum hætti. Við erum klárlega
með betur menntaða þjálfara í dag en ég
sakna þess að sjá ekki fleiri gamla jaxla
með mörg hundruð leikja reynslu miðla
til yngri flokkanna af innlifun, ákafa og
eljusemi. I dag eru menn oft að þjálfa
meira eftir bókinni, eftir einhverjum
stöðluðum stefnumótunarlýsingum sem
enn menntaðari menn hafa samið, jafnvel
menn sem hafa aldrei leikið knattspymu.
Sumt lærist alls ekki nema hafa upplifað
augnabikin sem leikmaður og gengið í
gegnunt þau aftur og aftur, ár eftir ár en
þau fara samt aldrei í handbókina sem er
búin til fyrir þjálfara.
Ég hef heyrt að Valur ætli núna fyrst
liða að setja á fót fagráð eða ákveðna
akedemíu sem er skipuð fyrrunt leik-
mönnum, með mikla sigurhefð á bak við
sig, og eru tilbúnir til að miðla af reynslu
sinni í formi séræfinga eða ráðlegginga
til leikmanna eftir óskum þjálfara allra
flokka. Þetta er ómetanlegt og mun lyfta
Val upp á nýjan stall því bæði leikmenn
og þjálfarar þurfa á svona mönnum að
halda sem sumir hverjir hafa, einhverra
hluta vegna, ekki farið út í þjálfun en geta
miðlað ómetanlegum hlutum. Ef Valur
nær að virkja þetta fagráð vel væri félag-
ið að stíga stórt skref í anda þess sem
tíðkast hjá Bolton þar sem verið er að
hugsa og vinna á mjög heildrænan máta.
40
Valsblaðið 2004