Valsblaðið - 01.05.2004, Blaðsíða 57

Eftin Guðna Olgeirsson
Tvíburaramir Ólafur og Guðmundur halda á Jóhönnu Láru litlu systur.
neinu. Þess vegna reynum við að fremsta
megni að nýta okkur tíma með bömun-
um í þeirra áhugamálum. Það hlýtur að
skila sér seinna á lífsleiðinni." Hægt er
að taka undir þessi orð föður þeirra.
Fram kom að foreldrar þeirra hafa alla
tíð verið Valsarar og sem dæmi um
áhuga Brynjólfs pabba þeirra þá leigði
hann ásamt félögum sínum flugvél frá
Hellissandi 1968 til að sjá leik Vals og
Benfica á Laugardalsvellinum, en þá var
sett áhorfendamet á fótboltaleik hér á
landi sem ekki var slegið fyrr en í sumar
þegar ítalir sóttu íslendinga heim, en
rúmlega 18 þúsund manns mættu á
Laugardalsvöllinn og sáu Val gera 0-0
jafntefli við stjömum prýtt lið Benfica
með Eusebio. fremstan í flokki. Fjöl-
skyldan bjó í Breiðholtinu þegar krakk-
amir vom litlir og tvíburamir byrjuðu 6
ára í íþróttum. Strákamir voru sammála
því að mikið metnaðarleysi hafi þá ein-
kennt starfið hjá ÍR og sem dæmi um það
sögðust þeir oft hafa þurft að vekja þjálf-
arann um helgar til að draga hann á fætur
til að þjálfa strákana.
Tvíburarnir í Val 7 ára
„Þegar við vomm 7 ára tók pabbi málin í
sínar hendur og byrjaði að skutla okkur á
æfingar hjá Val og síðan var ekki aftur
snúið og Valsheimilið hefur síðan nánast
verið okkar annað heimili og foreldrar
okkar voru mjög duglegir að skutla okkur
á æftngar en þegar við urðum stærri þá
fómrn við með strætó á æfingar og það
var ekkert mál,“ segir Guðmundur og tel-
ur að mjög vel hafi verið staðið að þjálf-
un í yngri flokkunum hjá Val á þeim tíma.
Olafur segir að mjög margir hafí verið í
yngri flokkunum í 5. og 6. flokki og þeim
hafi gengið ágætlega í Reykjavfkurmót-
um og Pollamótum og enduðu í 2. sæti á
íslandsmótinu í 5. flokki. „Hópurinn var
mjög samhentur og stór hluti hópsins var
úr Breiðholti og vom einnig skólafélagar
okkar. í þá daga þótti ekkert tiltökumál að
ferðast á æfingar í strætó og Valur var fé-
lag með glæsta sögu og iðkendur komu
víðs vegar að úr borginni,“ segir Olafur.
Frábært tímabil 1989 í 4. flokki
„Árið 1989 gekk allt upp hjá okkur
strákunum," segir Guðmundur. „Við urð-
um íslands- og bikarmeistarar í 4. flokki
og vorum ósigrandi þetta sumar og ég
man vel eftir úrslitaleiknum við FH sem
við burstuðum 5-0 og ég setti þrjú,“ segir
Guðmundur og leiðist greinilega ekki að
rifja upp þessa tíma. Ólafur segir að á
þessum tíma hafi Valur verið raunveru-
legt stórveldi á íslenskan mælikvarða í
fótbolta, félagið var t.d. Islandsmeistari
nokkmm sinnum á 9 áratugnum og síðast
1987 með marga frábæra knattspyrnu-
menn innanborðs, t.d. Guðna Bergsson,
Sævar Jóns og Þorgrím Þráins. Einnig
landaði meistaraflokkur kvenna mörgum
titlum á þessum tíma, síðast íslands-
meistaratitli 1989 með frábæran hóp.
„Árangur meistaraflokka félagsins á
þessum tíma, bæði hjá körlum og kon-
um, sannkallað gullaldartímabil, hafði
örugglega mikið að segja fyrir okkur
strákana sem áttum sterkar fyrirmyndir
og metnaðurinn var mikill,“ segir Ólafur
sannfærandi og brosir um leið.
íslandsmeistarar samtímis í fdtbolta
og körfubolta
Tvíburamir Guðmundur og Ólafur urðu
íslands- og bikarmeistarar með 4. flokki
Vals og einnig fslandsmeistarar í 10.
flokki í körfubolta. Á unglingsárum urðu
þeir síðan að velja á milli körfu og fót-
bolta og það æxlaðist þannig að fótbolt-
inn varð fyrir valinu hjá þeim báðum.
Annars fannst þeim mjög gaman í körfu-
bolta en það var ekki hægt til lengdar að
stunda afreksþjálfun í báðum íþrótta-
greinum.
Hallar undan fæti hjá Val
Tvíburarnir voru sammála því að í yngri
flokkunum haft þeir verið með marga
metnaðarfulla þjálfara hjá Val, t.d. Robba
Jóns, tækniæfmgar hafi verið góðar, mik-
01 agi á æfingum og hópurinn samhentur
og strákamir hafi allir fengið að spila
mikið í leikjum. Strákarnir sögðust á
hinn bóginn hafa verið með marga þjálf-
ara í yngri flokkunum hjá Val og að
þeirra mati var það ekki gott, samfellan í
þjáfuninni var ekki góð og eftir því sem
ofar dró í yngri flokkana þá versnaði ár-
angurinn, brottfall jókst líka, meiðsli
hrjáðu marga leikmenn og sumir fóm í
handboltann, þannig að uppbyggingar-
starfið í yngstu flokkunum skilaði sér
ekki nægilega vel upp í meistaraflokk.
Þetta telja þeir eftir á að hyggja að hafi
haft mikil áhrif á gengi félagsins á 10.
áratugnum.
Þrálát meiðsli
Báðir sögðust bræðumir hafa átt í þrálát-
um meiðslum sem haft hrjáð þá í meist-
araflokki og kenna þeir að sumu leyti
þjálfuninni um hversu erfiðlega gekk að
laga þessi meiðsli, þeir haft of snemma
byrjað aftur og þjálfarar hafi ekki hugað
nægilega vel að réttu álagi og því hafi
meiðslin tekið sig upp aftur og aftur.
„Þetta varð nokkurs konar vítahringur hjá
okkur,“ segir Guðmundur og er þungt
hugsi og Ólafur er honum sammála.
Þjálfanastarfið heillar
Guðmundur segist hafa hætt að leika
með meistaraflokki fyrir nokkrum árum.
„Eg var korninn með leið á knattspymu
og búinn að stofna fjölskyldu og hafði átt
oft í meiðslum þannig að ekki var um
annað að ræða en hætta, en mig langaði
Valsblaðið 2004
57