Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1891, Blaðsíða 15

15
verður að hafa glöggrar gætur á pví, að verkfærunum.
sje rjett heitt, ekki einungis vegna pess, að með pvh
einu móti verður vinnan leyst vel af hendi, heldur og
vegna pess, að við pví er að öðrum kosti búið, að nem-
endurnir slasi sig. En hið glöggva auga, sem til pessa
parf, er varla öðrum gefið en peim, sem sjerstaklega
hafa menntað sig til pess að ala upp unglinga.
|>egar vjer athugum, á hversu stuttum tíma kennsla
í pessari mennt hefur rutt sjer til rúms, að hún eptir
örstuttan tíma er komin í öndvegi meðal námsgreina.
vfða um lönd, ekki einungis í alpýðuskólum, heldur og-
í embættismannaskólum, pegar pess er gætt, að skólar
eiga víða við bágan kost að búa í efnalegu tilliti, en,
hafa pó ekkert sparað til að koma kennslunni í sem
bezt horf, pá verður oss ósjálfrátt að spyrja: hvað er
pað, sem pessu veldur?
Og svarið er: skólaiðnaðurinn, kenndur á pann
hátt eða svipað pví, sem að framan er greint, pykir
bæta ýms mein skólanna, sem menn hafa reyndar lengi.
pekkt, en ekki getað að gert.
Skólalífið hefur pótt hafa ýmsa annmarka, og peirri,
menntun, sem skólar veita, hefur pótt í ýmsu ábóta-
vant. Og pað, sem að hefur pótt, má taka fram í fám
aðalatriðum:
1. Skólanámið hefur of miklar kyrsdur í för með.
sjer. Afleiðingarnar af peim hafa Ijóslega komið
fram á skólagengnum mönnum: blóðleysi, tauga-
veiklun, fjörleysi, öfullkominn líkamsþroski og ó-
eðlilegar náttúrulivatir.
2. Minni unglinganna er ofþyngt. ]?eir eru látnir
lœra of mikið; pað er troðið í pá svo miklu af
lærdómi, rjett svo mikið að peim, sem peir eiga að
taka á móti, að allar peirra sálargáfur eiga fullt í
fangi að taka við pví, sem að peim er rjett. En.