Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1891, Blaðsíða 3

Um kennslu í skóla-iðnaði,
fyrirlestur, lialdinn i hinu islenzlca kennarafjelagt
laugardaginn 6. des. 1890.
J>að hafa á ýmsum öldum verið uppi ýmsar skoð-
anir um uppeldi barna, menntun og menningu. Ann-
að veifið hefur allt pótt undir pví komið, að ungling-
arnir fengju hraustan líkama, en andlegu uppeldi pá
ekki sinnt. Á öðrum timum hefur öll áherzlan verið
lögð á andlegu menntunina, en uppeldi líkamans pá
lítill eða enginn gaumur gefinn. pessi mismunandi
stefna í barnauppeldinu og menntun æskulýðsins stend-
ur í nánu sambandi við skilning aldarinnar á mann-
lífinu, tilveru mannsins og ætlunarverki hans.
Miðöldunum hefur lengi verið viðbrugðið fyrir ein-
ræningslega andlega menntun. Bókfræðin situr í önd-
vegi, en öll umhyggja fyrir líkamlegu uppeldi hverfur.
En eptir pví sem miðalda-andinn hefur orðíð að
poka fyrirhugsunarhætti nútímans, eptir pví hafa nýjar
hugmyndir rutt sjer til rúms um barnauppeldi; og vjer
nútímans börn sjáum ekki betur, en að pessarar aldar
hugmyndir um uppeldi og menntun sjeu náttúrlegri,
eðli mannsins samkvæmari og samrýmilegri við á-
kvörðun hans, heldur en hugmyndir miðaldanna. Tak-
mark uppeldisins er nú ekki lengur eintómur lærdóm-