Barnablaðið - 01.12.1989, Qupperneq 17

BARNABLAÐIÐ 17
Það borgar sig að biðja
Grát þú eigi
Bóas hafði verið lengi veikur.
Móðir hans hafði hjúkrað honum
margar vikur. Nú sá hún að hon-
um myndi ekki batna. Hún óttaðist
að hann dæi. Hún bað til Guðs.
— Góði Guð, bjargaðu syni
mínum. Hann er að dauða kom-
inn. Þetta er eina barnið mitt og ég
hef misst manninn minn. Ef Bóas
deyr líka, á ég engan að í þessum
heimi.
Hún bað dag og nótt en alltaf
varð Bóas máttfarnari og veikari.
Eina nóttina sá hún að Bóas var
veikari en nokkur sinni fyrr. Hún
bað til Guðs í neyð sinni. Þrátt fyrir
allar bænirnar dó Bóas þessa
nótt. Móðir hans varð frávita af
sorg. Hún grét og grét.
— Hvað áég nú að gera, hugs-
aði hún með sér. Ég á engan að.
Hún hljóp út í næsta hús til að fá
aðstoð nágranna sinna við að
bera lík Bóasar út fyrir borgarmúr-
ana og jarða það.
í dögun var Bóas lagður á lík-
börurnar og borinn út. Móðirin
fylgdi líki sonar síns að borgarhlið-
inu.
Hún vissi ekki að þrátt fyrir allt
hafði Guð bænheyrt hana. Þegar
móðir Bóasarog líkfylgdin kom að
borgarhliðinu var Jesús einmitt að
ganga inn um borgarhiiðið. Hann
kom auga á Bóas og móður hans.
Jesús vissi að hún hafði beðið fyrir
syni sínum og nú var hún aðfram-
komin af sorg. Jesús vorkenndi
henni. Hann gekk að líkbörunum
þar sem Bóas lá, leit á móðurina
og sagði: Grát þú eigi! Hún leit
undrandi á hann. En Jesús leit á
Bóas.
— Ungi maður, ég segi þér: Rís
upp!
Bóas settist upp og var aftur
kominn til lífsins. Móðir hans varð
mjög glöð og þakklát. Nú hafði
hún aftur eitthvað til að lifa fyrir.
Hún þakkaði Jesú fyrir að hafa
bænheyrt sig.