19. júní - 19.06.1978, Blaðsíða 55

MÁL
I teknar til greina
40, samþykkt á Alþingi 18. maí 1978
skref í rétta átt
Með þessari grundvallarbreytingu á
skattlagningu einstaklinga í hjúskap er
höfðað til ábyrgðartilfinningar hvers
og eins. Þeir sem hingað til hafa ekki
verið taldir sjálfstæðir einstaklingar —
þrátt fyrir hlutdeild sína í verðmæta-
sköpuninni — hljóta nú að öðlast nýja
sjálfsvitund.
BjE - EME.
Sérsköttun
Greinargerð K.R.F.I. um
skattalagafrumvarpið 1978
(úrdráttur)
„Samkvæmt þessu frumvarpi (á 99. löggjþ.)
er Ijóst að dreifing tekjuöflunar innan fjöl-
skyldu, þ.e. fleiri en einn aflar teknanna,
minnkar skattbyrði heimilanna verulega.
Telur stjórn KRFl að í þessu felist hvatning
til virkari þátttöku í atvinnulífi þjóðarinnar
og jafni ábyrgð innan fjölskyldu".
„Stjórn KRFÍ lýsir sérstakri ánægju yfir því
að niður er fellt ákvæði gildandi laga um
helmingsfrádrátt af launatekjum giftrar
konu. Það stríðir gegn grundvallarreglu við
lagasetningu hér á landi að hafa kynbundið
ákvæði í lögum".
Stjórn KRFÍ hefur kynnt sér frumvarp
það til laga um tekjuskatt og eignarskatt,
er nú liggur fyrir Alþingi (99. löggjafar-
þingi). Verði þetta frumvarp að lögum er
markverdum áfanga til jafnrar stöðu karla
og kvenna í samfélaginu náð.
Samkvæmt þessu frumvarpi er ljóst að
dreifing tekjuöflunar innan fjölskyldu,
þ.e. fleiri en einn aflar teknanna, minnk-
ar skattbyrði heimilanna verulega. Telur
stjórn KRFl að í þessu felist hvatning til
virkari þátttöku i atvinnulífi þjóðarinnar
og jafni ábyrgð innan fjölskyldu.
Stjórn KRFl lýsir sérstakri ánægju yfir
því að niður er fellt ákvæði gildandi laga
um helmingsfrádrátt af launatekjum
giftrar konu. Það stríðir gegn grundvall-
arreglu við lagasetningu hér á landi að
hafa kynbundið ákvæði í lögum, auk þess
sem frádráttarreglan hefur haft slæm
félagsleg áhrif.
Sú tilhögun á greiðslu barnabóta, sbr.
69. gr. frv., þar sem lagt er til að greiddar
verði hærri bætur með börnum undir sjö
ára aldri er að vissu marki viðurkenning
á sérþörfum þessa aldurshóps og auð-
veldar forráðamönnum barna að skipta
með sér ábyrgð og öflun tekna.
í 67. gr. frv. til laga um staðgreiðslu
opinberra gjalda kemur fram að hjón
skuli bera óskipta ábyrgð á greiðslum
þinggjalda og sveitarsjóðsgjalda, sem á
þau eru lögð. Getur innheimtumaður
krafið hvort hjóna um sig um greiðslu
gjalda þeirra beggja.
I greinargerð um 67. gr. frv. eru engin
rök færð fyrir því hvers vegna þessari
reglu er ætlað að gilda áfram.
Ákvæði þetta er í algerri mótsögn við þá
stefnu frv. um tekjuskatt og eignaskatt,
sem felur í sér sérsköttun einstaklinga í
hjúskap. Enn fremur er ákvæðið í beinni
andstöðu við lagareglur þær um fjár-
ábyrgð hjóna, sem kveðið er á um í IV.
kafla 1. nr. 20/1923 um réttindi og
skyldur hjóna. Þar er í 25. gr. mælt fyrir
um sjálfstaða og skipta skuldaábyrgð
hjóna og ber hvor makinn ábyrgð á þeim
skuldbindingum sem á honum hvíla.
Stjórn KRFl fær ekki séð að nokkur
haldbær rök hnígi að því að önnur til-
högun sé á um ábyrgð einstaklinga i
hjúskap á greiðslu opinbcrra gjalda en sú
meginregla, sem í gildi er samkvæmt áð-
urnefndum lögum um réttindi og skyld-
ur hjóna.
Telur stjórn KRFl einsýnt að þessu
verði að breyta.
Stjórn KRFl sættir sig að svo stöddu við
það fyrirkomulag á skattlagningu á
eignum hjóna, sem gert er ráð fyrir í
frumvarpinu. Forsenda þess að unnt sé
að sérskatta algerlega eignir hjóna er sú
að skilmerkilegar sé kveðið á um hvort
hjóna er raunverulegur eigandi viðkom-
andi eignar.
Með sérsköttun á eignum hjóna, við
núverandi tilhögun, er hætta á — sem
geri fólki kleift að komast undan skatt-
greiðslum — eða kaupmálagerðar — sem
getur komið fólki í koll síðar t.d. ef til
skilnaðar kæmi.
Reykjavík, 25. apríl 1978.
53