19. júní - 19.06.1978, Blaðsíða 59

BROSTNIR HLEKKIR
Sigríður J. Magnússon
In Memoriam
Sigríður J. Magnússon, var fædd í
Otradal í Arnarfirði 5. júní 1892,
dáin i Reykjavík 21. nóvember 1977.
Foreldrar hennar voru hjónin
Jóhanna Pálsdóttir og Jón Árnason,
prestur í Otradal og á Bíldudal. Sig-
ríður var elst átta systkina, en sex
þeirra komust til fullorðinsára. Hún
ólst upp í glöðum systkinahópi á
mannmörgu myndarheimili foreldra
sinna.
Sigríður hlaut í vöggugjöf ágætar
gáfur bæði til munns og handa og
óvenjulegan glæsileik. Eftir barna-
fræðslu heima var hún einn vetur við
nám á ísafirði og síðan við Kvenna-
skólann í Reykjavik. Einnig sótti hún
eitt vor námskeið við Kennaraskól-
ann. Þá liggur leiðin aftur heim á
Bíldudal, þar sem hún næstu árin
stundaði kennslustörf. Jafnframt tók
hún mikinn þátt í ýmsu félagsstarfi,
sem þá var með miklum blóma þar á
staðnum.
Árið 1912 ræðst Sigríður til hjúkr-
unarnáms að heilsuhælinu á Vífils-
stöðum. En 2. ágúst 1913 giftist hún
yfirlækninum þar, prófessor Sigurði
Magnússyni. Nú hófst tímabil í ævi
Sigríðar, sem hún helgar svo til ein-
göngu móður og húsmóðurstarfinu,
enda heimilið umfangsmikið og
rómað fyrir mikla rausn og myndar-
brag. Börn þeirra hjóna voru fjögur,
tveir synir og tvær dætur. Þrátt fyrir
annasöm heimilisstörf hafði hún
ætíð nægan tíma til að taka þátt í
námi og leikjum barna sinna og
leikfélaga þeirra. Hún las einnig
mikið bæði innlendar og erlendar
bókmenntir og fylgdist jafnan vel
með viðburðum líðandi stundar.
Hinn 1. janúar 1939 lét prófessor
Sigurður Magnússon af starfi fyrir
aldurs sakir og flytja þau þá heimili
sitt að Laugavegi 82, þar sem það
stóð síðan alla ævi þeirra. Prófessor
Sigurður andaðist sumarið 1945, en
Sigríður bjó þar áfram og ætíð með
einhverju barna sinna. Eftir að Sig-
riður fluttist til Reykjavíkur og
heimilið krefst minna af tíma henn-
ar, fer hún fyrst fyrir alvöru að láta til
sín taka á sviði félags- og þjóðmála.
Frá því hún var ung kona starfaði
hún í Lestrarfélagi kvenna og átti
árum saman sæti í stjórn þess og um
tíma formaður. Eftir að Félag Sam-
einuðu þjóðanna var stofnað hér
starfaði hún þar jafnan af miklum
áhuga og var þar í stjórn. En merkust
eru vafalaust störf hennar innan
Kvenréttindafélags Islands. Frá því
hún gerist þar félagi árið 1944 má
segja að hún væri sjálfkjörin í
forystusveit þess sökum ágætra hæfi-
leika sinna. Árið 1947 er hún kosin
formaður, og gegnir því starfi næstu
17 ár, eða til 1964. Dugnaður og
góðar gáfur Sigríðar nutu sín vel i
K.R.F.Í. Þar voru og eru verkefnin
óþrjótandi. Sigríður var oft fulltrúi
félagsins á fundum erlendis, bæði
Kvenréttindasamtaka Norðurlanda
og Alþjóðasamtaka kvenréttinda-
félaga, International Alliance of
Women. Hún átti um tíma sæti í
stjórn þeirra samtaka. Á þessum
mótum, sem haldin eru víðsvegar um
heim, kynntist hún konum af ýmsu
.þjóðerni og aflaði sér og þjóð sinni
vinsælda og virðingar.
Þegar ársrit K.R.F.Í., „19. júní“
hóf göngu sína árið 1951, var Sigríð-.
ur að sjálfsögðu í fyrstu ritnefndinni
og mörgum sinnum síðar og stund-
um einnig ritstjóri. Hún skrifaði
jafnframt mikið í ritið, svo og í ýms
önnur tímarit og blöð, bæði frum-
samið og þýtt efni. Sigríður átti sæti í
framkvæmdastjórn Hallveigarstaða
og í byggingarnefnd hússins seinustu
árin, sem það var í smíðum.
Sigríður J. Magnússon.
I stjórnartíð Sigríðar í K.R.F.I.
liafði nokkur liópur kvenna innan
félagsins forgöngu um stofnun
Félagssamtakanna Verndar. Innan
þess félagsskapar vann hún árum
saman mikið og fórnfúst líknarstarf
og var þar í stjórn til æviloka.
Sigríður J. Magnússon var til
liinstu stundar ung í anda, þótt lík-
amskraftar færu þverrandi, og full
áhuga um framgang þeirra mörgu
góðu málefna, sem hún hafði helgað
krafta sína.
Sigríður var heiðursfélagi í K.R.-
F.I.