19. júní - 19.06.1985, Blaðsíða 21

Bjarki Unnarsson
dagskvöldi klukkan tvö þrjátíu og
fimm, en Ragna í Sundlaug Vestur-
bæjar eftir lokun.
Bjarki: „Það hef ég ekki hugmynd
um, en pabbi kynntist mömmu í
gegnum frænku sína. Ætli það verði
ekki einhvern veginn svona sem maður
kynnist sinni tilvonandi, í gegnum sam-
eiginlegan kunningja."
Tilviljun rœður
Hin töldu það vera mjög líklegt eða
þá það væri bara tilviljun sem réði.
-Hvernig myndi ykkur lítast á að
vera einhleyp alla ævi, ef engan rekur á
fjörurnar?
Flestum leist mjög illa á það, vildu
skilja eitthvað eftir sig og fannst eins og
þau hlytu að fara á mis við svo mikið.
Það væri líka óhugnanleg tilhugsun að
vera ein í ellinni.
Bjarki sagðist ekki sjá neinn tilgang í
lífinu, ef svo færi og Ragnar var
hræddur við það.
Sveini og Brynju leist aftur á móti
ekkert svo illa á að vera einhleyp alla
ævi. Þá gæti þau verið frjálsoggert akk-
úrat það sem þau langaði til. Brynju
fannst þó að það væri gott að eiga ein-
hvern að í ellinni, sem nennti að hlusta
á röflið í henni.
Að þessum orðum sögðum, létum
við þetta gott heita. Af því sem hér
hefur komið fram, virðist sem svo að
þótt allt annað taki stökkbreytingum,
þá helst þessi þáttur í mannlegu eðli allt-
af svo til óbreyttur.
Einn ostur er nauðsyn,
tveir eru sjálfsagðir,
þrir eru grundvöllur
21