19. júní - 19.06.1997, Qupperneq 53

Gunnlaugur Sigurðsson, skólastjóri:
Af og frá. Konur fá enn ekki greidd sömu laun og karlar, a.m.k. ekki á hinum
almenna markaði. Þær njóta ekki þess sama og karlmenn njóta, þurfa að sýna
meira en karlmennirnir. Karlmönnunum leyfist ýmislegt sem konur leyfa sér ekki.
Mér finnst, ef ég get leyft mér að alhæfa, konur yfir höfuð vera miklu
samviskusamari heldur en karlar í vinnu og lífinu almennt.
Þetta breytist of hægt. Það strandar bæði á okkur karlmönnunum, sem vilja sitja að
völdum og á konunum. Konurnar, kannski einkum og sér í lagi eldri konur, eru
konum verstar. Það vantar að konur skoði, hver fyrir sig, sitt eigið sjálfstæði. Út frá
samfélaginu í allri sinni heild. Það vantar hugarfarsbreytingu og samstöðuleysið
meðal kvenna er gefið mál. Og auðvitað er þetta spurning um tíma.
Kolbrún Stefánsdóttir, útibússtjóri:
Nei, það er ekki jafnrétti milli kynja á íslandi. Það vantar töluvert upp á það. Mér
finnst eins og við séum stödd á miðjum firði í þeim efnum. Það hefur verið ýtt úr
vör og ýmislegt áunnist en hvort við náum landi, og hvernig, á eftir að koma í ljós.
Við erum ekki strand - það mjakast þótt hægt fari. Þegar ég mætti í fyrsta skipti á
ársfund Landsbankans 1989 var ég eina konan en um 60 karlar. Á fundinum í vor
var hlutfallið um 40/60. Við eigum konu í bankaráði, starfsmannastjóri er kona og
kvenkyns útibússtjórar eru orðnir 6, forstöðumenn 4 og kven-skrifstofustjórar eru
fleiri en karlar í Landsbankanum. En auðvitað þurfum við konur að vera meira
vakandi í þesum efnum, það lagar þetta enginn fyrir okkur. Mér finnst stundum að
okkur vanti áræði eða áhuga á að leggja út í hefðbundin karlastörf og kemur þar
margt til, eins og til dæmis óvinsældir og umtal sem oft fylgir þeim störfum. Fólk
dæmir konur oft harðar en karla, en við þurfum fyrst og fremst að hafa þokkaleg
laun til að búa við frelsi til að velja.
Guðný Helga Herbertsdóttir, Verslunarskólanemi:
Jafnréttið er í orði en ekki á borði. Mér finnst meira talað en gert. Ef kona kemst í
góða stöðu þá er það fréttnæmt en kannski ekki annars. Ég held að það sé aðallega
út af vanmati kvenna á eigin getu, og líka að karlmönnum eru greidd hærri laun á
þeirri forsendu að þeir séu fyrirvinnan.
Guðmundur Ríkharðsson:
Það myndi ég ætla, já. I störfum og öðru og launamálin eru í samræmi við það.