19. júní - 19.06.1997, Qupperneq 77

Hvað viltu vita
um stöðu
kynjanna
Hagtölur um konur og karla
Bæklingurinn Konur og karlar 1997 kemur út á
næstunni. Hann hefur að geyma nýjustu upplýsingar
um stöðu kynja á fjölmörgum sviðum þjóðlífsins.
Efnið spannar m.a.:
• mannfjöldann
• lífsvenjur og heilsufar
• menntun
• atvinnu
• laun og tekjur
• áhrifastöður

Tekið er á móti pöntunum í
símum: 560 9860 og 560 9866
og bréfasíma: 562 3312
Hagstofa íslands
Skuggasundi 3 150 Reykjavík
S. 560 9800 Bréfas.562 3312
Netfang: hagstofa@hag.stjr.is
Bakslag
í fyrrum
komm-
únista-
ríkjum
r
Ikjölfar hruns kommúnismans hefur áhersla ver-
iö lögö á það i A-Evrópu að konur eigi að fara
aftur inn á heimilin og sinna fjölskyldu og barna-
uppeldi. Tal um kvenréttindi þykir minna á áróð-
ur gömlu kommúnistaflokkanna og er hafnað sem
hluta af þeirri arfleifð.
Undir stjórn kommúnista var lögð mikil áhersla
á jafnrétti í framkvæmd; lögum samkvæmt, í
menntun og á vinnumarkaði. Komið var á öflugu
fæðingarorlofi, vöggustofum og leikskólum. í raun
voru lagðar tvöfaldar byrðar á konur; þær áttu að
standa sig jafnt körlum í atvinnulífinu en bera um
leið alla ábyrgð á heimili og fjölskyldu.
Frá 1989 hefur dæmið verið að breytast og
gamaldags hugmyndir um stöðu konunnar hafa
fengið mikinn byr. Kannanir hafa leitt í ljós að
konur og karlar á öllum aldri eru sammála um að
konan eigi að sinna húsverkunum og heimilinu.
Skoðanakönnun sem gerð var árið 1991 í Slóvak-
íu kom fram að aðeins 8% kvenna töldu að konur
ættu að vinna fulla vinnu og aðeins 12% kvenna
á aldrinum 18 til 39 ára. Engu að síður verða kon-
umar að vinna úti því ein fyrirvinna dugir ekki til.
Á sama tíma hefur kerfi ríkisrekinna leikskóla
hmnið og dagvistun margfaldast í verði auk þess
sem staða kvenna á nýjum einkavæddum vinnu-
markaði hefur versnað mjög.
í kommúnistaríkjunum litu margar konur á
margfaldar kröfur til sín sem kúgun og sáu heim-
ilið sem griðastað eða jafnvel vettvang fyrir eins
konar andspyrnu gegn opinberri stefnu. í dag
stendur konum í þessum ríkjum til boöa einhæf,
erfið og illa borguð vinna, atvinnuleysi hefur stór-
aukist og nær ekkert stuðningskerfi er eftir til að
styðja þær til þátttöku á vinnumarkaði. Heimiliö
virðist því orðið sá griðastaöur sem þær sáu áður í
hillingum. ■
73