Sólskin - 01.07.1932, Qupperneq 39

37
sagði konan. »Safnaðu brjefunum, Jón litli. Jeg' ætla
að sækja sópinn.«
Bóndi smíðaði nú sorpka.ssa með vel feldu loki
og málaði hann grænan. öllu ónýtu drasli var safn-
að í hrúgu í miðjum garðinum og kveikt í því. Það
var nú bál sem um munaði.
Nágrannarnir komu þjótandi og hjeldu að húsið
væri að brenna. En þegar það sá, hvað alt var orð-
ið hreint, fólkið garðurinn og húsið, þá skammaðist
það sín og hljóp heim og þvoði sjer og hreinsaði
heimilin, þangað til alt fólkið, Öll húsin og alt lx>rp-
ið var orðið hreint og fágað.
»Petta leiddi nú af því, að hann Jón minn var
þrifaður í skólanum«, sagði litla konan í litla húsinu.
S. A.
Brot úr ferðasögu.
Við Gráni vorum báðir orðnir sárlúnir. Jeg gaf
honum lausan tauminn, og hann lötraði með laf-
andi höfuð, snasaði við og við að vikurmolunum. og
þræddi dældirnar á milli hraunbungnanna er upp
úr stóðu. Stöku sinnum slapp hann í hraungjótu,
er sandur og vikur höfðu skeflt yfir. Jeg tók fæt-
urna úr ístöðunum og ljet þá lafa. Það var ofur-
lítil hvíld í því.
Við Gráni vorum tveir á undan. Hitt fólkið var
drjúgan spöl á eftir. Stundum sá jeg, hvar það kom
og þræddi slóð okkar í sandinum, stundum hvarf
það á bak við einhverja hraunbunguna. En þai
gerði ekkert. Það hafði slóðina að fara eftir.