Faxi - 01.03.1988, Síða 54

Þegar leitin að Geirfmni Einars-
syni stóð sem hæst, var mikill
þrýstingur á neðansjávarleit í höfn-
um á öllum Suðurnesjum og keypti
þá Björgunarsveitin köfunarútbún-
að fyrir tvo menn. A næstu árum á
eftir var mikið um útköll vegna
Tómas Knútsson
SJÓDEILDIN
Námskeiðið fór að mestu fram í
Sundhöll Keflavíkur en einnig var
farið í sjóinn. Þegar lokaprófið var
tekið, þá var kafað í sjónum við golf-
völlinn í Leiru. Prófið var bæði bók-
legt og verklegt og stóðust allir og
fengu þar með réttindi til froskköf-
unar. Skírteini um það voru síðan
send frá Bandaríkjunum. Deildin
hefur nú hin síðari ár tekið þátt í
mörgum samæfingum björgunar-
sveita.
Starf Sjódeildar Stakks hófst
1971, er sveitinni barst peningagjöf
frá ættingjum Njarðar heitins Garð-
arssonar. Þessir peningar voru látn-
ir ganga upp í kaup á Zodiac
gúmmíbát með utanborðsmótor. í
framhaldi af stofnun deildarinnar
kom í ljós þörfin á að geta kafað,
þegar ýmsar leitir stóðu yfir, t.d. við
hafnir og við ströndina við leit á
týndu fólki. Útbúnaður til köfunar
var til að byrja með frekar fátækleg-
ur og var þá í eigu félaga. Þetta var
hálfgerður samtíningur og voru fé-
lagar að reyna að kaupa sér það allra
nauðsynlegasta. Þar sem það er
nokkuð mikill stoínkostnaður að
koma sér upp köfunarbúnaði fyrir
3—4 menn, þá taldi Stakkur sig ekki
geta fjármagnað það alveg á næst-
unni.
Rhoda Franck sem hafði kennara-
réttindi í köfun. Sett var upp þriggja
mánaða námskeið og var félögum
úr Hjálparsveit skáta í Njarðvík
boðin þátttaka. Alls tóku eftirtaldir
níu manns þátt í námskeiðinu. Frá
HSSN: Friðrik Ólafsson, Sigurður
Hafsteinsson, Einar Guðmunds-
son. Frá Stakk: Magnús Brimar,
Sigurður Héðinsson, Gunnar
Mattason, Sölvi Stefánsson, Þór
Magnússon og Tómas Knútsson.
fólks sem talið var að hefði fallið í
sjó, m.a. vegna þess, að slóð þess
hafði verið rakin að sjónum.
í byrjun ársins 1976 barst okkur
góður liðsauki, þar sem við kom-
umst í kynni við bandaríska stúlku,
Af æfingum
Fyrsta æfingin var fluglínutækja-
æfing sem Ingiþór Geirsson stjóm-
aði, var hún haldin í stórri skemmu
hjá Fiskiðjunni. Þar var okkur
kynnt meðferð fluglínutækja, vom
tækin sett upp nokkram sinnum.
Næsta æfing með fluglínutæki var
haldinn út við Sandvík og var þá
einnig skotið úr línubyssum. Einnig
vora nokkuð reglubundnar göngu-
æfingar og var þá mönnum raðað í
breiðlínu og látnir halda henni, þá
vora haldnar áttavitaæfingar jafnt
að nóttu sem degi. Þá var einnig
kennt að stinga út af korti og gefa
göngustefnur. Á þessum áram var
einnig farið í lengri ferðir til þjálf-
unar við aðrar aðstæður, tóku ferðir
þessar tvo til þrjá daga.
Þegar sveitin eignaðist slöngubát
vora haldnar reglubundnar æfingar
með hann og einnig í froskköfun, þá
vora haldnar nokkrar bjargsigsæf-
ingar sem Herbert Ámason stjóm-
aði. Vora þær haldnar úti á Bergi og
vora menn látnir síga og þá vora
kenndar hnýtingar í sjúkrakörfu og
menn hífðir upp.
Hér er sagt frá æfingu sem kom
öllum í opna skjöldu nema for-
manni og einum félaga sem sendur
var á litlum gúmmibát út á sjó og
áttu hinir að finna týnda bátinn sem
var með bilaða vél og á reki. For-
maður kallaði út bátadeild og var
lagt af stað frá Stakkshúsi með
slöngubát og hann sjósettur við
Miðbryggju og stefnan tekin fyrir
Vatnsneskletta og inn undir Njarð-
víkurhöfn. Þá sást til gúmmíbátsins
á reki inn undir Vogastapa og var þá
stefnan óðara tekinn á hann. Þegar
menn komu á staðinn sást hver
bátsverjinn var og vora menn þá
fljótir að átta sig að ekki myndi mik-
ið bilað. Hljóp þá kapp í björgunar-
menn, taug var sett í skyndi í bátinn
og síðan sett á fulla ferð til lands
sem kannske hefði ekki átt að gera,
því litlu munaði að gúmmíbáturinn
sykki með manni og mús. Allt fór þó
vel og var formaður ánægður með
afrekið og tímann sem björgunin
tók.
Ingimar Guðnason
Hjörleifur Ingólfsson
142 FAXI