Iðunn : nýr flokkur - 01.03.1927, Blaðsíða 18

12
]ón A. Hjaltalín.
IÐUNN
orðum. En það er víst, að ef einhver piltur varð fyrir
barði hans, þá reyndi sá hinn sami að standa sig betur
framvegis, svo slíkt kæmi ekki oftar fyrir. Ávítanir hans
voru sárbeittar og gengu gegnum merg og bein, en
ávalt hreinar og beinar. Hann var hreinlyndur sem hvíta-,
björn, en gat reitt upp hramminn er því var að skifta
og greiddi þá þung högg og stór.
Vel þoldi Hjaltalín mótmæli pilta ef vel voru flutt.
Hann vildi gjarnan rökræða ýms mál við þá, og hafði
yndi af góðum svörum. Hann var frábitinn þeim vana-
lega breyskleika kennara, að kasta ást sinni einkum á
»dúxana«. Honum þótti sennilega vænst um þá menn,
sem voru að einhverju leyti einkennilegir, og þó góðir
drengir. Sérvitringa (sem svo eru kallaðir) gat hann oft
vel metið.
Hjaltalín kendi ensku, íslenzku og Islandssögu. Lagði
hann meira á sig við kenslu, en títt er um skólastjóra.
Hann kendi minst 21 tíma á viku og stundum 28. Auk
þess hafði hann stíla að leiðrétta í ensku og íslenzku
vikulega. Hann hafði mikinn hug á að koma upp ís-
lenzkum kenslubókum í sem flestum námsgreinum. Auk
þeirra bóka hans, sem prentaðar hafa verið, samdi hann
kenslubók í íslenzkri málfræði, sem jafnan var lesin í
skólanum, en ekki hefir hún verið gefin út. Ennfremur
samdi hann ágrip af íslenzkri bókmentasögu.
Námið mun oftast hafa verið stundað af kappi á
Möðruvöllum, enda var skólastjóra ljóst, að vel þurfti að
nota tímann. Hann var sannfærður um, að reglugerð
skólans væri óhæf. Námstíminn of stuttur til þess að
hægt væri að ná miklum árangri. Svo voru húsakynnin
þröskuldur í vegi fyrir nauðsynlegum umbótum. Hjaltalín
félst því á tillögu landshöfðingja 1895 um að leggja
niður Möðruvallaskólann, en koma á fót gagnfræða-