Frjáls verslun - 01.09.2003, Qupperneq 63

undanfarin ár var stórsýning Royal Academy á verkum
franska málarans Monet 1999. Sú sýning var styrkt af
Ernst & Young, sem bauð til veglegs kvöldverðar í tílefiii
sýningarinnar, þar sem boðið var stjórnarmönnum í
öllum helstu bresku fyrirtækjunum. Eftír á tók Nick
Land, sljórnarformaður Ernst & Young, til þess að þótt
þeir hefðu boðið fólki sem væri annars Jjarska upptekið,
hefðu ailir mætt. Menningarviðburðir eru vel til þess
fallnir fyrir fyrirtæki að verða sýnilegri og skapa góðar að-
stæður til að maður hitti mann og annan, en einmitt sú
hlið getur breyst og fyrir því hefur konunglega óperan í
Covent Garden fundið.
Færri Styrkir til óperuhúsa Um áratugaskeið hefur fátt
verið íinna en að styrkja óperuna og uppskera um leið
möguleikann á að kaupa miða og bjóða viðskiptamönnum
í óperuna og tilheyrandi samkomu í hléinu, sem er þá
hægt að gera í sérstökum sal, svo gestirnir geti verið út af
fyrir sig. Opera hér er á því stigi sem flokkast til hámenn-
ingar, andstætt þvi sem er til dæmis í Þýskalandi og
Frakklandi, þar sem áhuginn er almennari. Blaðafúlltrúi
óperunnar segir hins vegar að nú finni óperan fyrir
breyttum áherslum. „Fyrirtæki bera fyrir sig að þau fái
ekki sérlega mikið út úr samveru við viðskiptamenn í
þessu umhverfi og eins háir það þeim að sýningarnar
byrja yfirleitt kl. 19, sem er of snemmt fyrir marga. Og svo
eru einfaldlega margir af yngri kynslóðinni sem hafa
ekkert gaman af óperum. Við stöndum því ekki jafn vel
og áður í samkeppninni um fjárstyrki fyrirtækja.“
Listastofnanir viðkvæmar Eitt af því sem er stundum
ásteytingarsteinn milli fyrirtækja og listaheimsins er
notkun og sýnileiki vörumerkja. „Iistastofnanir voru áður
fyrr oft býsna viðkvæmar fyrir því að tengjast einstökum
fyrirtækjum og vörumerkjum," bendir Richard Green-
halgh á, „en það hefur dregið úr viðkvæmni þeirra á
undanförnum árum. Núna eru þau til dæmis orðin til-
búnari en áður til að samþykkja notkun vörumerkja í
markaðssetningu listviðburða. Tate hefur verið mjög
framsýnt í þessum efnum og það hefur komið okkur
þægilega á óvart hvað safnið hefur verið ófeimið við að
nota nafn Unilever og merki í allri markaðsfærslunni." Og
mikið rétt: Allir sem fylgjast með starfsemi Tate vita að
sýningarnar í risastóra túrbínusalnum eru kenndar við
Unilever og þar er Olafur Elíasson Qórði listamaðurinn í
röðinni á eftir hinum enska Anish Kapoor og svo hinni
frönsku Louise Bourgeois og hinum spænska Juan
Munoz, sem bæði eru látin. Öll eru þau mun langþekktari
en Olafur og rótgrónari í listaheiminum. Það var því mikil
áhætta sem safnið tók með því að velja Ólaf, en um leið
áhætta sem hefur borgað sig, því að sýningin hefur mælst
svo vel fyrir, bæði meðal fistrýna og safngesta. Richard
Greenhalgh geislaði af gleði og stolti morguninn sem
sýningin var kynnt blaðamönnum.
Hvorki fistin né Unilever höfðu tapað í þetta skiptið. S3
Greinarhöfundur, Kjartan Broddi Bragason hagfræðingur, fjallar
hér um skilvirkni verðbréfamarkaða.
Kjartan Broddi Bragason fjallar hér um skil-
virkni verðbréfamarkaða - og hvort hún sé stað-
reynd eða vitleysa. Eru verðbréfamarkaðir fyrir-
sjáanlegir? Nær api, sem velur fjárfestingarkosti
með pílukasti, jafngóðum árangri og spreng-
lærðir sérfræðingar?
Efitir Kjarön Brodda Bragason Myndir: Geir Olafsson
Fjármálaprófessor og nemandi voru á ferð í háskólagarðinum
þegar nemandinn rak augun í fimm þúsund kall liggjandi
undir bekk og var bytjaður að beygja sig eftir honum þegar
prófessorinn sagði: „Slepptu þessu - ef þetta væri alvöru fimm
þúsund kall þá væri hann ekki þarna.“
Api í
pílukasti
jafngóður og
sérfræðingur?
63