Morgunn - 01.06.1964, Side 56

50
MORGUNN
að til eru þeir miðlar, sem sannazt hafa á svik og blekkingar
í starfi. Þessu hefur líka verið óspart á loft haldið af and-
stæðingum spíritismans, og margir hafa leyft sér að draga
af þessu þá fljótfærnislegu og óleyfilegu ályktun, að allir
miðlar séu svikarar og ekkert þeirra orð eða fyrirbæri að
marka. En má ég þá í þessu sambandi draga aðra ályktun,
sem bæði er óvéfengjanleg og leyfileg. Og hún er þessi: Að
ef einn einasti miðill af öllum þeim hundruðum, sem þau
störf hafa stundað, hefur í eitt einasta skipti komið fram með
svo sterka sönnun fyrir framhaldi lífs eftir líkamsdauðann
og raunverulegu sambandi látins við þann sem lifir, að ekki
er nein leið að véfengja hana eða draga hana í efa, þá er
framhaldslífið til og sambandið við látna menn raunveruleg
staðreynd.
En nú hafa sálarrannsóknirnar, sem heimsfrægir vísinda-
menn hafa stundað um áratugabil, ekki aðeins leitt í Ijós eina
slíka sönnun, sem ekki hefur reynzt unnt að véfengja, heldur
mörg hundruð slíkar sannanir. Og það er þess vegna, að
spiritisminn er að verða í augum æ fleiri og fleiri hugsandi
manna, sem kynna sér hann og þær rannsóknir, sem hann
er grundvallaður á, ekki sennileg tilgáta aðeins til skýring-
ar dulrænna fyrirbæra, heldur vísindaleg staðreynd og klárt
þekkingaratriði.
Og þegar svo er komið, getur heldur ekki hjá því farið, að
menn líti á boðskap dauðans öðrum og bjartari augum en
áður og lesi bréf hins mikla keisara dauðans um þá ferð,
sem sannanlega verður farin, með svipaðri athygli og ár-
angri og Lucius las bréf Markúsar Árelíusar. Viðhorf þess
manns, sem veit, að lífið varir eftir dauðann, verður annað
fyrir bragðið. Mat hans á stundlegum gæðum hlýtur að
breytast, ábyrgðartilfinning hans að vaxa, beiskja hans
gagnvart þvi, sem honum áður virtist ranglátt handahóf til-
verunnar, verður að víkja fyrir bjartri trú á lífið og höfund
þess. Og á slíkri þekking og slíkri lífstrú er okkur nú vissu-
lega brýn þörf.
A