Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Page 47

Morgunn - 01.12.1970, Page 47
MORGUNN 125 Annað atvik beit sig fast í barnshuga minn. Og enda þott það sé ómerkilegra en margt annað, þá hef ég ekki getað gleymt því. Mamma átti yndislegan kanarífugl. Henni þótti afar vænt um hann og raunar okkur öllum. Hann var svo gæf- ur, að við lofuðum honum að flögra um eins og hann vildi. Oft sat hann á hendinni á mömmu eða þá á öxlinni og söng þá fullum hálsi. Kvöld eitt var fuglinn horfinn og búrið autt. Við leituðum og leituðum, en fundum hann ekki, og mamma var mjög döpur. Pabbi var ekki heima þetta kvöld, og ég naut góðs af þvi og fékk að sofa hjá mömmu. Klukkan fjögur um nóttina vakna ég við það, að mamma er að læðast fram úr rúminu. Hún gengur rakleitt að fótagaflinum, lyftir upp sængurtjald- inu og dregur þar fram vesalings fuglinn dauðan. Ég stökk fram úr rúminu, greip í mömmu og sagði i dauðans ofboði: „Hvernig fórstu að finna hann, mamma? Hvernig vissir þú, að hann væri þarna? Ekki vissir þii það í gærkveldi“. Hún strauk mjúklega aumingja gula söngfuglinn sinn. Og svo sagði hún: „Ég sá það allt áðan, hvcrnig það var. Og svo fór ég á fætur til þess að taka fuglinn og ganga frá honum. Það var óhræsis kötturinn. Hann drap fuglinn og faldi liann hérna á bak við tjaldið, þegar hann heyrði, að við værum að koma. Mér þótti verst, að ég vakti þig, blessunin. En farðu nú upp i aftur og reyndu að sofna“. Svo breiddi hún ofan á mig, vafði fuglinn í bómull og lét hann ofan i litlar öskjur. Smátt og smátt fór mér að skiljast, að mamma var gædd þeim hæfileika að „sjá“ sitt af hverju, án þess þó að gera sér grein fyrir þvi, að þetta væri neitt merkilegt, né heldur gerði hún neitt til ])ess að þroska þennan hæfileika. Hún var mjög Irúuð kona og ég held, að fáir þurfandi hafi farið frá henni án þess að hafa fengið mat, einhverja þarflega spjör, peninga eða þetta allt í senn. Hún hvatti mig til þess að koma á fót smá- utsölu á ýmsu dóti heima hjá okkur og verja ágóðanum til styrktar fátækum börnum. Hún lét mig hjálpa til að skreyta kirkjuna fyrir jólin, en þá kirkju sóttum við á hverjum sunnu-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.