Morgunn - 01.01.1978, Síða 76

74
MORGUNN
Hr. Ævar R. Kvaran, Æsufelli 6, Rvík.
Góði vinur.
Eftir eitt af þinum ágætu erindum i Rikisútvarpinu, ósk-
aðir þú eftir upplýsingum um dulræna reynslu hlustenda, ef
einhver væri, og fólk vildi tjá sig um hana.
Að gamni mínu ætla ég að verða við ósk þinni og telja
fram nokkur fyrirbæri, sem ég skil ekki fullkomlega, þótt ég
hafi ef til vill einn móttökulampa í tækinu umfram það sem
almennt gerist í módel 1909. Þú getur aftur á móti skýrt þau
fyrir mig að einhverju leyti, maður með mikla reynslu og
lestur um þessi mál. — Þætti mér vænt um ef þú sendir
mér linu viðvíkjandi þessu, en nú koma sögurnar raunveru-
legar og sannar:
1. Þegar ég var 5—7 ára vöknuðu foreldrar minir snemma
morguns við mikinn grát i mér, þar sem ég lá i rúminu og
strauk vinstri handlegginn og sagði í sífellu: „Mig svíður svo
í Miðengi“. Miðengi var hús Renedikts Tómassonar í um 300
m fjarlægð frá Grund, þar sem við bjuggum. Benedikt og
kona hans Guðrún áttu þá nokkra syni. — Um hádegi sama
dag fréttum við að einn þeirra hefði brennt sig illa á hand-
legg, nokkrum klukkustundum eftir mína brunatilfinningu.
mig minnir þeim megin sem ég nuddaði.
2. Nokkrum árum síðar var ég að skrúfa á mig skauta inni
i stofu, og hljóp svo fram hjá eldhúsinu, sem var á hægri hönd.
— Um leið og ég fór fram hjá því, sá ég þar gamla konu með
höfuðklút og herðahyrnu róa fram á stól á miðju gólfi. — Ég
fór til baka til þess að athuga hver þetta væri, en hún var
horfin án þess að koma út um þær einu dyr sem um var að
ræða. Mér brá heldur illilega og það varð ekki úr skauta-
ferð þann daginn. — Á þessum árum sá ég einnig mórauðan
hund í pakkhúsi í verslun föður mins, sem gufaði hreinlega
upp. Sama skeði með konu í kálgarði mörgum árum síðar.