Morgunn - 01.06.1989, Qupperneq 8

„MORGUNN“
INNGANGSORÐ FRÁ RITSTJÓRANUM
Frá stefnu þessa rits hefir þegar verið skýrt í blöðunum.
Fyrir því virðist ekki þörf á að hafa þessi inngangsorð mörg.
Langt er síðan, er farið var að ráðgera að koma út hér í
bænum tímariti eitthvað svipuðu því, sem Morgni er ætlað að
verða. Eitt sinn var svo langt komið, að útgáfa slíks rits var
ráðin og fyrsta ritgjörðin samin. Björn Jónsson ætlaði að
verða kostnaðarmaðurinn. En málið komst ekki lengra. Síð-
an hefir oft verið um það talað, en ekkert orðið úr fram-
kvæmdum.
Ég get hugsað mér, að það hafi verið vel farið — mjög
sennilegt, að tíminn hafi ekki verið kominn. En það er
sannfæring mín, að nú sé hann kominn.
Hugsjónir rætast. Pá mun aftur morgna, segir skáldið.
Ég trúi því, að í þeim skilningi sé að morgna. Mér skilst
svo, sem nú sé að roða af þeim degi, er sumar af göfugustu
hugsjónum mannsandans eru að rætast.
Þrátt fyrir ískyggileg kólguský virðist mér, til dæmis að
taka, sem glampinn hafi aldrei verið jafn sterkur í hinum
menntaða heimi yfirleitt af bræðralags- og jafnréttishug-
sjónunum. Nú er það að minnsta kosti viðurkennt í orði, að
rétturinn eigi að ríkja í sambúð þjóðanna, byrjunarráðstaf-
anir hafa verið til þess gerðar, að sú kenning megi komast í
framkvæmd, og mikið af heiminum vonar, að reynt verði að
haga sér eftir henni. Eins er nú að verða, svo að segja með
hverjum deginum, skýrari og skýrari viðurkenning þess, að
allir menn eigi heimting á skilyrðunum fyrir þeim andlega og
6