Sjómaðurinn - 01.12.1939, Blaðsíða 7

SjómjabuMjm,
4. tbl. Jólablað 1939. 1. árg.
Biskup íslands, Sigurgeir Sigurðsson
ávarpar íslenska sjómenn með
eftirfarandi orðum:
.... »Og dýrð Drottins Ijómaði í kringum þá« ..
Lúk. 2. 10.
yÓIJN e.ru fagnaðarhátíð heimilisins. Þessvegna er oft lengi hlakkað til þeirra á heimilunum,
ekki aðeins af hinum ungu, börnunum, heldur einnig af hinum eldri. Á jóluunm verðum
vér aftur börn. Ef til vill er ekki síst hugsað til jólanna á sjómannaheimilinu, ef út lílur fgr-
ir að húsfaðirinn, sem svo ofl er í burtu, geti orðið heima. En engin stétt manna varð eins oft
að vera fjarri heimilum sínum og ástvinum og sjómennirnir. En ef heimilisfaðirinn gat ekki
verið heima, átti sjómannskonan og börnin hennar stundum svo erfitt með að fagna jólunum,
eins og þau hefðu óskað. Þó eiga jólin hér — sitt djúpa fagnaðarefni. — Þar sem hætturnar
eru mestar í lífsstarfi mannanna, þurfum vér mestrar verndar. Og sérstaklega nú, þegar hætt-
vrnar eru meiri en nokkuru sinni áður, á sjónum, þá hugsum vér oft um vernd guðs, sem nú
eins og endranær, er einkaathvarf vor allra og von — og óskum þess, að sú vernd megi vera
\]fir leiðum sjófarenda á höfunum, því sjómaðurinn sækir enn út á'höfin, þrátt fyrir allar hætt-
vr. Enn sýna islenskir sjómenn drengskap og hugrekki í þjónustunni fgrir ættland sitt og ást-
vini. Kristur — hann, sem á jólunum fæddist, skildi vel sjómanninn og starf hans. Hans nán-
Vstu og bestu vinir voru fiskimenn, er gengu í fylgd hans. Hann þekti baráttu sjómannsins, hætt-
Vrnar, sem víkingar á votum öldum áttu við að stríða. Hann var eitt sinn sjálfur umkringdur
þeim hættum, er öldur risu. En þó öruggur, dásamlega öruggur í þeirri meðvitund, að alt væri
1 hendi guðs.
J e s ú s K r i st ur e r vi n ur sjómannsins. Mgndin hér að ofan er táknræn og minn-
iv á að enn í dag gengur hann á öldum hafs til þess að koma til hjálpar þeim, sem við hætt-