Árroði - 01.04.1935, Blaðsíða 11

ÁRROÐI
11
þessu lífi, og einkanlega í hinu
tilkomanda.
Og í öðru lagi viðvörun hinna
Qguðlegu og vondu, sem einnig
fengu hegningu fyrir hið vonda
— oft og tíðum strax á þeim
fyrri tímum.
Og svo þegar hinn fyrirheitni
frelsari þeirra kom í heiminn,
tneðtóku hinir vísu og lærðu
þjóðarinnar menn hann eigi.
0, herra Guð! Hann kom til
sinnar eignar, en hans eigin með-
tóku liann eigi.
Yfir Jerúsalem Jesús grét.
H. P.
Skrifað er: Mitt hús er bæna-
hús, en þér hafið gjört það að
ræningjabæli.
0, Jorúsalem, Jerúsalem, þú,
sem líflætur spáinennina og þá,
sem til þín eru sendir. Ef að þú
vissir hvað til þíns friðar heyrir,
þá inundir þú á þessum tímum
þar vaktan á hafa. En nú er
það hulið augum þínum, og því
munu óvinirnir gjöra hervirki
kringuin þig og kollvarpa þér,
ásamt börnum þínurn, af því þú
þektir ekki þinn vitjunartíma.
Lúk. 19.
Pessum orðum ávarpaði vor
guðdómlegi lausnari lýð sinn, er
hann var sérstaklega sendur til,
Þegar hann í síðasta sinn reið
inn til borgar hans og helgi-
dómsins hins æðsta og helgasta,
sem innleiddur og settur var á
meðal þeirra á blómaskeiði þjóð-
arinnar, á dögum hinna heilögu
og guðupplýstu spámanna og
kennimanna, og sem virðist, eft-
ir ritningar orðunum að dæma,
að hafi verið besta blómaskeið
hjá hinum gudhræddu og vísu
konungum þeirra, Davíð og Saló-
mon.
En nú virðist sem guðhræðsla
Davíðs og viska Salómons son-
ar lians, vera allmikið farin að
dofna, að dómi meistarans sjálfs,
guðsmannsins, í hverjum að
bjuggu allir fjársjóðir vizku og
speki.
Ilann var oft og mörgum sinn-
um búinn að tala fyrir þeim
sannleiksorðið sitt eilífa og guð-
dómlega, til viðvörunar og eftir-
breytnis, og gekk á undan
þeim í lastvöru og heilögu líf-
erni.
En þeir hneyksluðust og hugs-
uðu ilt í hjörtuin sínum, og á-
lyktunarorð þeirra voru: Yér
viljuin ekki láta þennan drotna
yfir oss.
Meðal annars talaði hann til
þeirra á þessa leið: Ætlið eigi
að eg sé korninn til að niður-
brjóta lögmálið og spámennina,
nei, heldur til að fullkomna það.
Pví að sannlega segi ég yður,
þangað til himinn og jörð líða