Árroði - 01.04.1935, Blaðsíða 23

ÁRROÐI
23
lögmáli, sem Guð innprentaði í
hennar hjarta, — og holdlegar
fýsnir og veraldlegar girndir
gera hana svo oft daufheyrða
við skyldunnar raustu. — Þess
vegna gaf Guð oss sitt opin-
beraða orð, til að vekja og gera
kröftugri samvizkunnar raustu.
Iiér talar sjálfur löggjafarinn
til vor og segir:
Petta skaltu gjöra, og hitt
skaltu láta ógjört. Hér talar sá
réttláti dómari til vor og kunn-
gjörir oss, að angist og harm-
kvæli skuli vera yfir sérhverjum
Þeim, sem gjörir hið vonda; en
heiður, vegsemd og frið skuli
hver sá hljóta, sera gjörir hið
góða (Róm. 2, 9. 10).
Skulum vér ekki með heilög-
um virðingarótta hlýða yfirherr-
ans boði? —- En, vér erum synd-
arar, og oss vantar pá hrósun,
sem vér áttum fyrir Guði að
hafa.
Án æðri aðstoðar getum vér
ekki haldið Guðs boðorð. Yér
finn um »að löiimálið er gott, og
öll pess boðorð lieilög, réttvís
og góð«; en »vér finnum annað
lögmal í vorum limum, sem stríð-
>r á inóti lögmáli vors hugskots
og tekur oss fangna undir synd-
arinnar lögmál, sem er í vorum
brnum« (Róm. 7, 12. 23).
Ilvað ómögulegt væri ekki
sytidugri manneskju að standast
1 pessu stríði, ef Guð sjálfur
hefði ekki komið henni til hjálpar.
Biblían er oss gefin til að boða
syndurunum friðarins evangelí-
um. Hér er oss kent, hvernig
inannanna l'aðir hafi viðreist sín
föllnu börn.
Gamla testamentið fyrirsegir,
að einn endurlausnari skuli koma
í heiminn, og nýja testamentið
kutingjörir, að endurlausnari sé
kominn. — Petta er kjarninn úr
allri Biblíunni.
Guðs orð kennir oss fyrst,
bæði hvernig vér eigum að vera,
og hvernig vér af náttúrunni
eruin. Pað leiðir oss fyrir sjónir
mjög hátt takuiark:
Einungis »peir hreinhjörtuðu
skulu sjá Guð (Matth. 5, 8). —
Verið fullkonmir — í kærleikan-
um — eins og yðar himneski
faðir er fullkominn (Matth. 5,
48). Verið eins lyndir og Jesús
Kristur var!« (Fil. 2, 5).
En ltversu vér nú af náttúr-
unni, pað er, án æðri hjálpar af
Guði, erum fjarlægir frá pessu
takmarki, pað kennir oss einnig
Biblían:
»Hið holdlega sinnislag er
fjandskapur gegn Guði, pví hvorki
skipast pað undir Guðs lögmál,
né heldur gctur pað (Róm. 8. 7).
Ilvað af holdinu er fætt, pað er
hold (Jóh. 3, 6). IJoldlega sitin-
aður maður skilur ekki pá bluti,