Húsfreyjan - 01.10.1964, Qupperneq 3

ffúsfreyjjan
Reykjovík O.grfondk K«en(élaga«,n,bo„d Ulon* 4. tölublaS
okt.-des. 1964 15. argangur
unnar
Lítil, sex ára stúlka, hefur teiknað og lit-
að jólamynd. Gul jólastjarnan blikar uppi
yfir fjárliúsinú. Inni í því stendur rauð jata
á miðju gólfi. í jötunni situr Jesúbarnið í
grænum kjól og baðar úr höndunum
Geislabaugurinn er snjóhvítur. Það er eins
og þetta barn brópi til okkar.
„Nú er ég kominn. Nú skulum við vera
glöð á jólunum‘.
En öSrum rnegin við fjárhúsið er hár
kross. Og „á krossinum“ er Kristur, ekki
festur á krossinn með liöndum vondra
manna, lieldur standandi uppi á lionum,
eins og barn, sem stendur uppi á einliverju
liáu, öruggt og ólirætt.
Og loks — liinum megin við fjárhúsið er
María, móðir Jesú, að biðjast fvrir. Hún
fórnar höndum í átt til jólastjörnunnar,
heygir kné sín, án J>ess að krjúpa, en
frammi fyrir henni eru hin tvö tákn, jatan
og krossinn, fæðing og dauði drengsins
hennar.
María hiðst fyrir — við jötuna og kros-
inn.
Hún er ekki orðin hin himneska vera,
sem vorir kaþólsku bræður og systur ákalla
til |.ess að hún biðji fyrir þeim og öllu
mannkyni. Ég trúi raunar ekki á dýrlinga,
sem öðrum fremur verðskuldi ákall, en ég
trúi J)ví, að móðir, sem hiðst fyrir á jörð-
inni, haldi Jiví áfram eftir dauðann. Og
það er ekki María ein, lieldur milljónir dá-
inna mæðra, sem hiðja fyrir börnum sín-
um á jörðinni — óendanlegur fjöldi vina,
sem biðjast fyrir í himninum.
En hér er María á jörðinni, húsfreyja á
heimili, og liún á fyrir sér að ala upp stór-
an barnalióp norður í Nazaret. Þar hefur
Iiún beðið fyrir manni sínum og hörnum,
kvölds og morgna og við máltíðir. Á sab-
HÚSFREYJAN
1