Vera - 01.08.2001, Blaðsíða 22

Faldi sjúkdómurinn
I

VERKJA- OG
SVEFMLYF í
SJÖ ÁR
Ég geri mér ekki alveg grein
fyrir hvenær ég missti tökin á
neyslunni en líklega var það
mjög snemma. Sem unglingur
gat ég til dæmis aldrei
smakkað áfengi án þess að
fara verulega yfir strikið. Eg
mundi sjaldnast eftir kvöldinu
áður og drakk yfirleitt bæði
meira og hraðar en aðrir í
kringum mig. Þegar neyslu-
mynstrið breyttist úr helgar-
neyslu í dagneyslu með til-
komu svefn- og verkjalyfjanna
held ég að andlegt og líkam-
legt ástand mitt hafi versnað
hrikalega og ég missti gjör-
samlega tökin á lífinu, þó svo
að ég hefði geta stundað
nám og að allt hafi virkað í
lagi á yfirborðinu.
Á tímabili fór ég til hvers „sérfræðings-
ins" á fætur öðrum en aldrei til þess að
ræða mína áfengis- eða pilluneyslu. Ég
sá neysluna aldrei sem vandamál held-
ur sem nauðsyn til þess að komast í
gegnum daginn. Mér fannst ekkert eðli-
legra en að ung kona eins og ég tæki
svefntöflur á hverju kvöldi, „ég meina ég
gat ekki sofið". Það var miklu frekar að
ég leitaði mér aðstoðar vegna andlegrar
vanlíðunar sem ég tengdi engan veginn
neyslu. Ég hef ekki lengurtöluna á þeim
„sérfræðingum" sem ég hef hitt í gegn-
um tfðina en þeir eru ansi margir. Það
skipti engu máli hvers konar sérfræð-
inga ég hitti, ég var á eilífum flótta og
22