Vera - 01.08.2001, Síða 54

Anna Björg Siggeirsdóttir
Einelti ó vinnustað var yfirskrift ráðstefnu sem Verzlunarmannafélag Reykjavíkur
stóð fyrir sl. haust í Iðnó. Veru lék hugur á að vita meira um þessi mál og fékk í
því skyni Sigrúnu Viktorsdóttur starfsmann kjaramáladeildar og eineltisfulltrúa VR
í spjall um hana sjálfa og störf hennar að þessum málum hjá VR. Aðspurð segist
Sigrún vera Norðlendingur, útskrifuð úr MA 1984. Hún er gift Njáli Eiðssyni
kennara og þjálfara. Börnin eru fjögur og á öllum aldri, en hún á strák á fimmt-
ánda ári, stelpu á ellefta ári og aðra fimm ára auk tvítugrar fósturdóttur.
Ráðgjafastarf hjá VR
„Fljótlega eftir að ég útskrifaðist með BA úr mannfræði fór ég að leita mér að
sumarvinnu og tók því fyrstu vinnunni sem mér bauðst, hjá Nýherja og þar
ílentist ég í 8 ár," segir Sigrún. „Þetta var ágætis starf á fjármálasviði, en með
tímanum fór ég að sakna þessara manniegu þátta, þó svo að f innheimtu-
starfinu væri ég auðvitað í daglegum mannlegum samskiptum, oft erfiðum
samskiptum. En mér fannst tími til kominn að fara að nota menntunina
mína og ég sá ekki að innandyra hjá Nýherja væri áhugi á að nota sér slfka
menntun."
Hvernig fiefði hún getað nýst þar?
„T.d. í starfsmannamálum, en það var ekki öflug starfsmannadeild í fyrir-
tækinu. Ég gerðist trúnaðarmaður sem er nú kannski alveg dæmigert fyrir
mig, ég þarf alltaf að koma mér í eitthvað svoleiðis. Starf trúnaðarmannsins
átti mjög vel við mig og mér fannst það skemmtilegt, því þar voru allir þessir
mannlegu þættir sem ég hafði áður saknað."
Senniiega er mun algengara að fólk telji það leiðinlegt að vera trúnaðar-
maður á vinnustað, en Sigrúnu fannst skemmtilegt. „Það er kannski vegna
þess að það voru ekki nein stórvandamál á
mínum vinnustað og það var mikill vilji til að
leysa allt innanhúss. Þrátt fyrir það er alltaf
þörf fyrir trúnaðarmenn á vinnustöðum," segir
Sigrún og heldur áfram. „Það var svo í gegnum
störf mín sem trúnaðarmaður sem ég réðist til
VR en þar var mér boðin vinna í kjaramála-
deildinni sem ég þáði og hef nú verið hér í
rúmt ár. Mér líkar vel, starfið er fjölbreytilegt,
en það felst fyrst og fremst í ráðgjöf til félags-
manna. Þetta er starf sem maður er lengi að
læra. Þjálfunin tekur marga mánuði. Til okkar
leitar fjöldi fólks, bæði félagsmenn og at-
vinnurekendur. Þannig fáum við báðar hliðar
málanna. Samsvörunin við mitt fyrra starf er
innheimtan, en nú er ég að innheimta laun
fyrir félagsmenn."
54