Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1901, Side 88

menn við Eyafjörð, sem stnnda hákarlaveiði, og skipstjórar
og hásetar við Eaxaflóa, sem fara á þorskveiðar, eru fram-
nrskarandi áræðnir og duglegir menn, en þeir eru margir
svo vanafastir, að varla er hægt að vikja þeim þversfótar
út úr þeirri götu, sem þeir og feður þeirra hafa gengið
sér til skaða í mörg ár.
Þetta sýndi reynslan, þegar íshúsið var hygt i Reykja-
vik og byrjað var að frysta síld til beitu; þá átti hún að
eitra sjóinn og vera öllum til óhamingju, og sama sýnir
reynslan, þegar eg hef verið að reyna að fá skipstjóra
og skipseigendur til að taka upp ýmislegt eftir Færeying-
um, sem vafalaust væri breyting til bóta.
Nú eru hleypidómar fyrir síldarbeitunni horfnir, og
flestir skipseigendur hafa bygt fasta ískassa i skip sin, en
það er skilyrði fyrir því, að sildiu geti geymst lengri
tíma og orðið að fullum notnm.
En mörgu fleiru þarf að breyta til batnaðar, ef vel á
að fara, og má hafa norska fiskimenn og Færeyinga til
fyrirmyndar í ýmsu. Færeyingar eru duglegir aflamenn og
sparsamir. Sjaldan hafa þeir fleiri en 14—15 menn á jafn-
stórum skipum og hér eru 20—24 menn hafðir á. —
En sá er munurinn, að jafnmörg færi eru á borði þar eins
og hér, þótt mennirnir séu færri, því að þar hefir ýmist
1 rnaður 2 færi, eða 2 hásetar slá sér saman um 3 færi
með 8—10 önglum á hverju, gætir þá annar 2 færanna,
meðan hinn dregur það færið, sem þyngst er orðið, eða
mest er komið á, sem þá er oft með 4—5 fiskum á; en
hér hafa þessir mörgu menn á skipunum að eins 1 færi
hver, af þvi að svo þröngt er á borði fyrir mannfjöldann,
með 1, mest 3 önglum á og sjaldan meira en 1 fiski.
Að sigla með lifandi fisk héðan til Lundúna er ekki
tiltök vegna vegalengdar, en að salta þorsk í tunnur, eins
og Frakkar og Hollendingar gera, væri vafalaust gróða-
vænlegt, að minsta kosti væri það þess vert að reynt væri;
en þá þyrfti að fá mann frá Mollandi hingsð, sem gæti
kentgalla aðferð við söltun, og yfirleitt allan frágang á
fiski og íláti, svo að fiskurinn væri óaðfinnanleg vara,
þegar hann kemur á markaðinn.
Eg hef þá skoðun, að það sé margs vegna skaðlegt,
(76)