Freyr - 15.12.2004, Qupperneq 50

Alþjóðleg ráðstefna um sjúk-
dóma í íslenska hestinum
r
aðdraganda Landsmóts
hestamanna sl. í sumar hélt
Dýralæknafélag Islands
tveggja daga alþjóðlega vís-
indaráðstefnu um hrossasjúk-
dóma með áherslu á þá sjúk-
dóma sem greinst hafa í ís-
lcnska hestinum.
Auk þess að vera mikilvægur
þáttur í endurmenntun íslenskra
dýralækna var tilgangur ráðstefn-
unnar að safna saman og miðla
þeirri þekkingu sem byggst hefur
upp hér á landi og erlendis um
sjúkdóma og aðra líffræðilega
þætti hjá íslenska hestinum og
bera saman við þekkingu á öðrum
hrossakynjum. Eðlilegt er að sú
upplýsingamiðlun komi frá Is-
landi, upprunalandi íslenska
hestsins.
Þátttaka var mjög góð. Alls
sóttu 110 manns ráðstefnuna sem
haldin var á Hótel Selfossi. Þar af
voru flestallir dýralæknar landsins
sem sinna hrossalækningum, auk
annars fagfólks, alls 60 manns og
50 erlendir þátttakendur, flestir
dýralæknar.
Fjórum fyrirlesurum var sér-
staklega boðið að halda erindi á
ráðstefnunni en alls héldu 16
manns 24 fyrirlestra og 8 vegg-
spjöld voru til sýnis.
Gefið var út ráðstefnuhefti
með útdráttum úr erindunum og
því efni, sem var á veggspjöld-
um, og segja má að þar hafi ver-
ið safnað saman niðurstöðum úr
stórurn liluta þeirra rannsókna
sem gerðar hafa verið á íslenska
hestinum.
Þrjú megin efni voru til um-
ræðu: Fótasjúkdómar, smitsjúk-
dómar og sumarexem.
Hér verður gefin örstutt innsýn í
nokkra af þeim fyrirlestrum sem
haldnir voru um fótasjúkdóma þar
sem áhersla var lögð á spatt. Til
frekari upplýsinga er hægt að
nálgast ráðstefnuheftið (á ensku)
hjá Dýralæknafélagi Islands.
Almennt um fótasjúkdóma
í HESTUM
Fyrirlestur dr. Ab. Barneveld
Ráðstefnan hófst með fyrirlestri
Dr. Ab Bameveld frá dýralækna-
deild Háskólans í Utrecht í Hol-
landi sem bar yfirskriftina “To
move or too late”.
I inngangi kom fram að stoð-
kerfíð er það líffærakerfí sem
mest mæðir á hjá hrossum og
skaðar í því koma helst niður á
endingu hrossa af öllum hrossa-
kynjum. Slitgigt er sá sjúkdómur
sem veldur þar mestu tjóni vegna
þess að brjósk, sem einu sinni hef-
ur skaddast, grær aldrei fullkom-
lega.
Hið íjaðurmagnaða milliefni
brjósksins þroskast og mótast að
miklu leyti á fyrstu mánuðum æv-
innar og er þroski þess háður þeim
þrýstingi sem dreifist um liðina
við hreyfingu og álag. Þannig
verður lífefnafræðileg samsetning
brjósksins breytileg milli álags-
svæða innan liða til að mæta þeim
þrýstingi sem þar er að vænta. A
meðan bein eru að endurmótast
allt lífið hefur brjóskið afar tak-
markaða hæfileika til að bregðast
við breyttu álagi þar sem kollag-
en-netverk brjósksins breytist
ekki eftir að það mótast í frum-
bemsku. Því má segja að brjóskið
aðlagist álagi aðeins einu sinni á
lífsleiðinni og því er hreyfing afar
eftir
Sigríði Björnsdóttur,
dýralækni
hrossa-
sjúkdóma,
Hólum í
Hjaltadal
mikilvæg folöldum og trippum.
Dr. Barneveld kynnti niðurstöð-
ur nokkurra rannsókna á folöldum
frá annarri viku ævinnar og upp í
18 mánaða, auk þess sem hluta
hrossanna var íylgt eftir til fimm
ára aldurs. Niðurstöðumar benda
allar í sömu átt, þ.e. að sú hreyfing
sem fylgir þvi að folöld ganga
frjáls í haga með móður sinni er
nauðsynleg þroska liðanna og var-
færin, stigvaxandi þjálfun því til
viðbótar virðist bæta liðheilbrigði
hrossa seinna meir. Hins vegar
kom frarn að auðvelt er að þjálfa
of mikið og getur það hæglega
leitt til varanlegs tjóns. A sama
hátt er ljóst að of lítil hreyfmg á
folöldum kemur niður á styrkleika
brjósksins sem ekki er hægt að
vinna upp síðar.
Mikil þörf er á frekari rann-
sóknum á þessu sviði til að gefa
nánari leiðbeiningar um heppilega
hreyfmgu og þjálfun folalda og
trippa.
Ef heimfæra á þessa þekkingu
upp á íslenskar aðstæður má telja
líklegt að gott liðheilbrigði ís-
lenska hestsins, að undanskildu
spatti sem íjallað verður um síðar,
megi að einhverju leyti rekja til
þess að folöld stíga sín fyrstu spor
nær undantekningarlaust úti í nátt-
150 - Freyr 11-12/2004