Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1953, Qupperneq 29

ljóðaþýðingar stephans g. stephanssonar
11
enda tekur þýðandi fram um þetta
kvæði, að það sé „kveðið upp úr
kvæði“ eftir hið ameríska skáld.
Fjallar kvæðið, eins og heiti þess
bendir til, um mann nokkurn, er fór
eigi troðnar slóðir í lífinu, „batt eigi
bagga sína sömu hnútum og sam-
ferðamenn“, og var slíkur maður
Stephani vitanlega andlega skyldur
°g honum að sama skapi hugstæður,
enda er ekki erfitt að finna í kvæð-
inu ljóðlínur, sem beinlínis má heim-
faera upp á Stephan sjálfan, svo sem
þessar:
jjPuí engra trú gat tekið hann til
láns
né tollskyldugan gert hann nokkur
flokkur.“
í bréfi til dr. Rögnvalds Péturs-
sonar 14. desember 1907 vitnar
Stephan á skemmtilegan hátt til
þessa sama ameríska skálds, en sá
kafli bréfsins er á þessa leið:
»Ég mundi eftir þér og „Heimir“
°g sendi allt, sem ég átti núna hand-
bært.
Mœtti sjálfráð sálin mín
söngtól úr sér gera,
þér í höndum harpan þín
hún sér kysi að vera.
Eitthvað þessu líkt er sagt, að
f'hornas Bailey Aldrich heitinn hafi
Sagt í kvæði til Griegs. — „Ein er
háin dýrð á jörð“ — s. s. “There’s
glory passed from the Earth”, hugsa
e§ stundum, þegar snillingarnir falla,
eiþkum ef það voru norrænir menn,
Pó ég hafi hvorki kunnað að meta
ist þeirra, né hefði tök á að kveða
Ul* þá.“ (Bréf og ritg., I., 1., 166—67).
Á það var bent, að hið endurorta
v*ði Stephans eftir Aldrich væri
eigi að litlu leyti, óbeinlínis, lýsing
á Stephani sjálfum og speglaði þá
um leið lífsskoðun hans, en það má
með enn meiri sanni segja um næstu
þýðingu hans, þó eigi sé hún mikil
að vöxtum, en það er „Lífið“ eftir
Ingersoll, ,og er sú staka þýdd 1889
(VI., 11). Fer vel á því að birta vís-
una bæði á frummálinu og í þýðing-
unni, eins og gert er í Andvökum,
og geta lesendur þá með samanburði
gengið úr skugga um, hversu snjöll
þýðingin er:
“1 do not know if Death is
The Wall or the Door,
Folding of Wings or spreading
Of Pinions to Soar.”
„Vér vitum ei, hvort Dauðinn
er múr eða dyr,
förlandi vœngjanna fall
eða háfleygið hærra’ en fyr.“
Svo vill til, að önnur þýðing af
þessari tilvitnun er í bréfi frá
Stephani til Aðalsteins Kristjáns-
sonar 3. maí 1912 (Bréf og ritg.,
I., 2., 296). Vitnar Stephan þar til
fyrrnefndra orða Ingersolls á ensk-
unni og segir síðan: „Hálfu fegur
sagt:
„Við göngum duldir þess dóms,
hvort dauðinn sé múr eða dyr,
vœngjanna síðasta sig,
eða svif þeirra hærra en fyr.“
Engum vafa er það bundið, eins og
Stephan segir sjálfur, að þýðing
þessi tekur fram hinum frumortu
ljóðlínum um skáldlega fegurð, og
má hið sama segja um hina þýðingu
hans af þeim, hvora sem menn kjósa
heldur.
Um afstöðu Stephans til Ingersolls,