Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1953, Blaðsíða 117

fokdreifar úr ferðinni
99
irnar þornuðu upp eins og hverjar
aðrar piparmeyar og dóu, en lausa-
leiksbörnin, sem urðu enn smávaxn-
ari, klæddu alla hlíðina.
Næsta dag fórum við inn í Fljóts-
dalinn vestan fljóts, og áðum á
Skriðuklaustri og skoðuðum kastal-
ann mikla, sem Gunnar Gunnarsson
skáld reisti þar og gaf síðar íslenska
úkinu. Þaðan að Valþjófsstað. Þar
er kirkja svo hrörleg, að hún er
bundin saman með vírstrengjum, og
hæluð við jörð. Á úthéraði og Jökul-
dal á ég enn allstórt frændalið.
Úróðursynir mínir búa á Fossvöll-
Urn> og í Hofteigi — þar hvíla bein
^nóður minnar og næst elsta bróður,
°S í Hofteigssókn var ég skírður og
lermdur. Þessir bræður og fleiri
fraendur gjörðu okkur kleift að
heinasækja uppeldis og fæðingarstað
°kkar, sem seinna verður frá sagt.
með því að biskup íslands hafði
boðað Sigurjón til Reykjavíkur til
lýsa prestsvígslu sonar síns og
annara prestsefna, þá kvaddi ég
usturland og slóst í ferð með hon-
Urn landveg norður um land og varð
eftir á Akureyri.
AKUREYRI
■fíeil og blessuð Akureyri,
^yfirðinga höfuðból.
Fáar betri friðarstöðvar
íurm ég undir skýastól.
yran bauðstu börnum mínum
líöufaðm og líknarskjól.
etta kvæði sungum við ungir
^ Un a Akureyri fyrir meira en 50
uIUlU’voru þar aðeins tólf hundr-
þa leúar eða rúmlega það. Nú eru
ko t-Um Utta Þúsundir. að minsta
bað 1 ^ vefrinum) Því Akureyri er
sem við mundum kalla hér
„College town“ — skólabær. Þar
eru barnaskólar, gagnfræðaskóli,
kvennaskóli og mentaskóli, sem býr
stúdenta undir háskólanám, og enn
aðrir skólar — flestir víst fullir.
Fyrmeir var gamli bærinn allur í
fjörunni neðan brekkunnar og svo á
Oddeyrinni sunnanverðri. Meiri
hluti hennar var þá tún. Nú er hin
aukna bygð í kringum Torfunefið
gamla og á Oddeyrinni allri, og svo
uppi á brekkunni lengst vestur, þar
sem flestar opinberar byggingar nú
standa. Gilskoran hefir verið stækk-
uð að mun og eru mörg stórhýsi þar
nú. En framburðurinn við niðurrif
gilsins og brekkunnar verið fluttur
fram í sjó í kringum hafnarbryggj-
una og fyrir aukna húsgrunna.
Á Akureyri virðist mikið andlegt líf.
Þar eru sum bestu skáldin, tónskáld
og listamenn, og bókabúðir og for-
leggjarar. Þar er lystigarður með
mynd sr. Matthiasar a stalli, vel
hirtur hjá Þuru í Garði, sem best
yrkir tvíræðar vísur á íslandi. Þar
er og gróðrarstöð, sundlaug og anda-
pollur, og mikil og fögur blóma og
trjárækt umhverfis hús manna. Á
Akureyri var ég í vinahöndum,
gamalla og þó einkum nýrra, sem
bókstaflega tóku mig upp á arma
sína.
Margar smáferðir fór ég frá Akur-
eyri: Fyrst um Svalbarðsströnd og
að Laufási. Þar hafa margir merkis-
prestar setið, og þar sló ég í túni
fyrir 55 árum. Næst fór ég að Möðru-
völlum í Hörgárdal. Þar hafði ég
hlotið þá litlu mentun, sem mér
auðnaðist að fá utan föðurhúsanna.
Skólinn brann, svo nú er þar aðeins
prestsetur. Ég bað prestinn um leyfi
að sjá kirkjuna og kirkjugarðinn, og
veitti hann það, þegar hann heyrði,