Fréttablaðið - 05.04.2012, Page 26

5. apríl 2012 FIMMTUDAGUR26
Þ
etta er annað árið
sem ég er rokkstjóri
Aldrei fór ég suður
en ég hef fylgst með
hátíðinni frá byrjun.
Á þeirri fyrstu var
ég bara gestur, svo hef ég komið
að undirbúningnum eftir það. Ég
kalla mig stóra bróður Mugison.
Okkur fannst það skemmtilegra
en að nota nafnið umboðsmaður
eða eitthvað þess háttar. Ég hjálp-
aði honum með útgáfuna á plötunni
síðasta haust og túrinn í kringum
hana. Við vorum október, nóvem-
ber og desember að vinna saman
og það var ofboðslega skemmtilegt.
Ég held að galdurinn á bak við það
sem gerðist hafi verið sá að við
ákváðum að hafa gaman og fylgd-
um tilfinningum okkar í hvívetna.
Ég lærði mikið af því að vinna með
Ödda, hann er svo hreinn og beinn
og algerlega laus við að vera með
vesen. Það einhvern veginn skilar
sér. Hljómsveitin er náin líka og
það skiptir engu máli hvað kemur
upp, öllu er reddað. Ef maður
ákveður að vera hamingjumegin
þá gengur allt upp.“
Maður hefur á tilfinningunni að
þú gerir hlutina á fremur áreynslu-
lítinn hátt.
„Já, ég passa mig á að vera
temmilega vel undirbúinn, ekki
með allt niðurnjörvað heldur þann-
ig að hægt sé að breyta, þá verð-
ur allt miklu skemmtilegra. Ég hef
aðallega verið í sjónvarpsauglýs-
ingagerð og tek að mér ýmsa við-
burði líka. Þar gildir að hafa visst
frelsi, annars verður allt eins-
leitt og leiðinlegt, bæði vinnan og
útkoman. Mér finnst skipta máli að
hafa lífið svolítið fjölbreytt. Mar-
tröð mín væri að vinna í banka
og vera fastur á bak við eitthvert
borð.“
Hvort er þetta vinnulag meðfætt
eða lært?
„Mamma er kennari og var
aðstoðarskólastjóri í Varmalandi
í Borgarfirði á meðan við bjugg-
um þar. Þá gerði hún alltaf stunda-
skrárnar. Ég held þetta sé í genun-
um að horfa á dagana og stundirnar
í einhverjum bútum en gefa sér svo
frelsi beggja vegna dálkanna. Þetta
er stundatöflugenið!“
Staðurinn hefur segul
Ertu Ísfirðingur?
„Nei, ég byrjaði að koma hing-
að sex ára gamall með fósturföð-
ur mínum, var hér á sumrin, jólum
og páskum og leið alltaf dálítið vel.
Svo kynnist ég fyrrverandi sam-
býlismanninum mínum, sem er
héðan. Við vorum saman í tíu ár
og þá varð þetta dálítið minn stað-
ur. Nú á ég hlut í íbúð með fjórum
vinum mínum þannig að ég reyni
að vera hér alltaf einhvern hlut úr
ári og finnst það voða gott. Var hér
mikið í fyrrasumar að vinna að
verkefni með Byggðasafninu og
fyrirtækinu Borea Adventures. Það
felst í að fara með fólk á handfæra-
veiðar á fallegum trébát sem heitir
Gunnar Sigurðsson. Hugmyndin er
að vera líka með kvöldsiglingar.“
Er Ísafjörður vinsæll ferða-
mannastaður?
„Já, þessi staður hefur segul.
Allir sem ég þekki sem koma hing-
að í fyrsta skipti verða svo heill-
aðir að þeir vilja koma aftur. Svo
eru Jökulfirðirnir heimur útaf
fyrir sig. Ég naut þess oft að fara
þangað með fósturföður mínum
sem var þaðan en hann lést fyrir
tveimur árum. Fjölskyldan á stað
sem hún helgar minningu hans í
Lónafirðinum og þangað munum
við fara reglulega. Það er uppá-
haldsstaður og verður það alltaf.
Amma og afi eru úr Jökulfjörð-
unum og á fjögurra ára fresti er
haldin þar hátíð sem heitir Flæð-
areyrarhátíð. Þá hittast þar fjögur
til fimm hundruð manns yfir eina
helgi. Síðan reyni ég að fara að
minnsta kosti einu sinni á ári þar
fyrir utan.“
Hefurðu kynnt þér það líf sem
þar var lifað?
„Ég hef gaman af að hlusta á
sögur af lífinu þar en ég hef ekkert
legið yfir heimildum eða svoleiðis.
Hef stundum hugsað um það hvort
síðasta manneskja sem flutti frá
Hesteyri hafi látið sér detta í hug
að það yrði svona vinsælt að fara
þangað því nú er þetta orðin ferða-
mannaparadís.“
Slegist um gay túrisma
Segðu mér hvað þú hefur verið að
fást við fyrir utan að vinna með
Vestfirðingunum.
„Ég fór á þriggja mánaða nám-
skeið í Kvikmyndaskóla Íslands
1994 og vann svo í skólanum í tvö
ár, þá fór ég á RÚV og var frétta-
klippari þar í tvö ár, það var stór-
fenglegur tími. Við vorum svo tólf
sem fórum þaðan þegar Skjár 1
byrjaði. Það var gaman að vera
með í því og þar var ég í ansi mörg
ár. Þaðan fór ég yfir í Filmus að
framleiða sjónvarpsauglýsingar og
á núna fyrirtæki sem fæst við aug-
lýsingagerð og heitir Smalinn og
synir. Einnig á ég hlut í plötudreif-
ingarfyrirtæki sem heitir Kongó.
Það er með litla búð á Nýlendu-
götu 14 og þar stend ég vaktir einn
og einn dag í einu. Mér finnst það
mjög gaman.“
Þér finnst allt dálítið gaman. En
eru fleiri hátíðir í pípunum?
Þegar ég kem suður eftir páska
fer ég beint í að undirbúa heims-
meistaramót homma og lesbía í
sundi. Félagsskapurinn heitir IGLA
sem er stytting á International Gay
and Lesbian Aquatics og er með
heimasíðuna igla2012.org. Fyrir
tveimur árum fór íslenskur hópur
á slíkt mót í Kaupmannahöfn og
gekk rosa vel. Við vorum með svo
ungt lið. Ég fékk meira að segja
gull í boðsundi. Í liðinu voru þrír
fyrrverandi landsliðsmenn og svo
ég og þeir voru komnir með svo
afgerandi forystu að ég gat ekki
klúðrað þessu. Í Köben kom hug-
myndin upp um að halda næsta
heimsmeistaramót hér á landi svo í
vor koma um 800 manns að keppa í
sundi, sundknattleik og dýfingum í
Laugardalnum og Sundhöllinni. Við
erum nokkur hópur sem stendur að
þessu innan sundfélagsins Styrmis
og Pink Iceland sem er ferðaþjón-
ustufyrirtæki, það sér um að halda
utan um skráningar og ferðir en
Sundsambandið sér um mótið. Ég
tel mikilvægt að gera Ísland að
áfangastað „gay“ fólks. Það ferðast
mikið og á talsvert af peningum því
fæst af því eyðir þeim í börn. Innan
hópsins er fólk sem vill lifa heilsu-
samlegu lífi og líta vel út og auðvelt
er að selja því Ísland sem hreinan
stað. Ég veit að það er slegist um
„gay“ túrisma. Í Aspen í Banda-
ríkjunum er ein helgi á ári helguð
slíkum túrisma og þá næst mesta
veltan þar á stystum tíma.
Eftir sundmótið ætla ég í þriggja
daga ferð með tuttugu útlendinga
um Vestfirði og svo ætla ég í sum-
arfrí. Þetta er staðan núna. Svo veit
maður aldrei.“
■ ÖRN ELÍAS GUÐMUNDSSON
Kalla mig stóra bróður Mugison
Hann er skráður smali í símaskránni en þessa dagana ber hann titilinn rokkstjóri enda heldur hann um alla þræði rokkhátíðar
alþýðunnar Aldrei fór ég suður sem haldin er á Ísafirði nú um páskana, níunda árið í röð. Jón Þór Þorleifsson tekur að sér skorpu-
verkefni og leysir þau á afslappaðan hátt. Gunnþóra Gunnarsdóttir hitti kappann fyrir vestan.
JÓN ÞÓR ÞORLEIFSSON Rokkstjórinn um borð í Bjarnanesinu á Ísafjarðardjúpi. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
Ekki færri en þrjátíu og tvær hljóm-sveitir ætla að troða upp á Aldrei fór ég
suður nú um páskahelgina. Aðaldagskráin
verður á föstudag og laugardag, allir spila
og syngja frítt og ekkert kostar inn.
Örn Elías Guðmundsson, öðru nafni
Mugison, er nokkurs konar vörumerki
fyrir hátíðina. Hann er upphafsmaður
hennar ásamt föður sínum, Guðmundi M.
Kristjánssyni hafnarstjóra Ísafjarðar og
báðir voru viðstaddir undirritun samninga
um fjárstuðning fyrirtækja við hátíðina í
ár. Fyrirtækin eru Orkusalan, N1, Flug-
félag Íslands og Landsbankinn, auk Menn-
ingarráðs Vestfjarða. „Við köllum fyrir-
tækin sem taka þátt í þessu með okkur
„foreldra“ hátíðarinnar. Það er jú þekkt að
„pabbi borgar“, segir Mugison brosandi.
Hann telur engan verða ríkan á hátíðinni
enda sé hún haldin hamingjunnar vegna.
„Menn græða mest móralskt á þessari
hátíð því hún hefur yfir sér svo jákvæða
orku. Þar hefur samhjálpin mest að segja,
enda eru endalaus skutl og ótal handtök
sem fólk leggur á sig fyrir hana. Það þarf
að rýma stóra skemmu til að hægt sé að
spila þar inni, búa um vel á annað hundr-
að rúm fyrir tónlistarfólkið og gefa því að
borða, já, hreinlega tæma frystikisturnar.
Það eru nánast engin takmörk fyrir því
sem fólk er tilbúið að gera kauplaust, bara
fyrir gleðina og það finnst mér fallegt.“
Grunnur að hátíðinni varð til á skemmti-
staðnum Sirkusi að sögn Mugisons. „Við
feðgar hittum Ragnar Kjartansson mynd-
listarmann og sögðum honum frá hug-
myndinni. Ragnar fór einn hring í salnum
og hitti marga félaga sína úr tónlistar-
bransanum, allir voru til í slaginn og hátíð-
inni var reddað. Nafnið kom frá honum
hálftíma síðar og er tilvísun í samnefnt lag
Bubba.“
En þar sem Mugison er kominn suður
er hann spurður hvort hann geti enn með
góðri samvisku verið andlit hátíðarinnar.
„Ég er búsettur fyrir vestan, á hús á Súða-
vík og býst við að verða þar í sumar,“ segir
hann brosandi.
Það finnst mér fallegt
ÖRN ELÍAS Þessi kýr fór að minnsta kosti aldrei suður, gæti Mugison verið að hugsa. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA