Heimilisritið - 01.05.1947, Qupperneq 30

að segja honum, hvernig tilfinn-
inningar hennar gagnvart Phil
væru, en hún gat ekki annað.
— Hann dansaði við hana allt
kvöldið — þau fóru að vaða í fjör-
unni — ég var á gangi með bróður
hennar og sá þau, og Phil var —
að kyssa hana. Rory, ég sagði hon-
um að koma aldrei fram fyrir mín
augu framar.
— Svona, elskan, auðvitað.
Iíann er ekki skóbótar virði. Þú
skalt sýna þeim, að hann getur
ekki boðið þér upp á svona nokk-
uð. Mér þætti gaman að grípa í
hnakkadrambið á —.
— Brigid, hættu að gráta.
Hún hafði aldrei heyrt móður
sína svo hasta í máli. Iíelen stóð
í dyrunum í hvítum slopp.
Rory sagði í viðvörunarrómi: —
Iíelen, geturðu ekki séð, að stúlk-
an —.
Iíelen lét eins og hún heyrði
ekki til hans. — Brigid, ertu að
gráta vegna þess, sem pilturinn
gerði? Eða vegna þess, sem þú h'ef-
ur gert á hans hluta?
Rory varð æfur: — Hvað finnst
þér lnin hefði átt að gera?
Helen sagði: — Ég vil ekki særa
þig, Brigid. En ég vil heldur ekki,
að þú særir aðra. Hún horfði fram-
an í Brigid. — Ég vil ekki, að þú
látir fara með þig eins og tusku.
En ég vil hddur ekki, að þú sért
ónærgætin. Ég veit, að þú hefur
verið særð, en þú verður að læra
að skilja. Annars muntu sjálf ssera
of marga.
Rory sagði rólega. — Ég á víst
að eigna mér þetta heilræði. Er
ekki svo?
— Nei. Brigid er ætlað það. Hún
er mitt barn líka, þó að þú viljir
eigna þér hana einn. Þú ert að
skapa hana í þinni eigin mynd. Ég
vona hennar vegna, að hún steyp-
ist ekki í það mót.
Brigid losaði sig úr faðmi föður
síns. — Mamma, hvernig átti ég.
að geta fyrirgefið honum, og látið
eins og hann hefði ekkert gert? Ég
hef á réttu að standa. Þú veizt
það.
Helen horfði á feðginin. — Þið
hafið bæði á réttu að standa. Svo
hræðilega réttu.
Ilún gekk framhjá þeim, upp
stigann.
Hún fór burt morguninn eftir.
Hún kom áður inn í herbergi
Brigids. Hún var í svörtum hjól
og með blómahatt. Það var dauf
ilmvatnslykt af henni. Hún sett-
ist á rúmið hjá Brigid.
Helen sagði: — Brigid. — Augna-
blik missti hún vald á röddinni. —
Brigid, ég er að fara héðan.
Brigid hafði ekkert að segja við
þessu.
Iíelen fitlaði við hanzkana sína.
Foreldrar leyna börn sín ósamlyndi
sínu í lengstu lög. Ég veit ekki
hversvegna. Hún brosti dauflega.
— En þú ert ekkert barn lengur.
24
HEIMILISRITIÐ