Heimilisritið - 01.05.1947, Qupperneq 53

þjónustunni.
„Vina mín, gæfan fylgi þér“,
sagði hann.
„Og þér sömuleiðis, Jim“, hvísl-
aði hún.
Hún veifaði — bara einu sinni.
Lestin var farin að hreyfast.
Hún sneri sér undan og reikaði
í spori, þegar hún fór aftur upp í
bílinn ...
Freddi opnaði dyrnar geispandi.
„Barnið?“ spurði hún fljótt.
„Sefur eins og selur“.
Hún varð að sjá það sjálf. Pel-
anum hafði verið gerð góð skil.
Hann var tómur.
Og í örmum barnsins lá bangs-
inn. Freddi stóð í dyrunum og
horfði á hana. Hún læddist á tán-
um út úr svefnherberginu og lok-
aði á eftir sér.
„Jæja?“ sagði hann.
„Hann er farinn“. Hendur henn-
ar skulfu, og hún spennti greipar.
,,Hann fór með miðnæturlestinni“.
„Sagðir þú honum það ekki?“
Rödd Fredda var annarleg, næst-
um ásakandi.
Hún sagði: „Freddi, ég gat það
ekki! Það var einhvern veginn
ekki hægt — þetta var allt svo
eðlilegt, þegar ég hitti hann í
kvöld. Hann ætlaði að hringja til
mín — í gamla símanúmerið mitt.
Hann hafði útgönguleyfi — að-
eins í dag — og Freddi, Jim hefur
hugsað um mig allan timann. Ég
gat ekki sagt þér frá öllu í sím-
anum, en ég — ég hef verið hon-
um mikils virði, Freddi“. Hún grét
og reyndi ekki að leyna því. „Ég
hef verið honum eitthvað heilagt,
sem hann hefur geymt í huga sér“.
Freddi horfði hálf undrandi á
hana.
„Skilurðu það ekki?“ sagði hún.
„Ég gat ekki svipt hann því öllu
í kvöld“.
Hann ýtti henni gætilega niður í
stól og lagði handlegginn utan um
hana.
„Það er allt í lagi“, sagði hann
— og bætti svo við: „Það kom
skeyti til þín, Sally. Ég opnaði
það“.
Hún tók við blaðinu og las:
Ég hej verið kvœntur, Sally,
nœstuví í háljt ár. Kom til að
scgja þér það — en hajði elcki þrek
til þess; þurjti þess ekki, eins og
á stóð, sem betur jer. Þakka, hve
góð þú varst. Veiztu, að þú varst
með gijtingarhringinn þinn?
Jim.
Illkvittni
^ Hvers vegna situr Stalin alltaf á fremsta bekk, þegar liann fer í leikhús?
— Af því að það er eini staðurinn sem hann hefur fólkið á bak við sig.
HEIMILISRITIÐ
47