Heimilisritið - 01.02.1951, Blaðsíða 22

það hana ekki hót. Ungi maður-
inn starði spyrjandi á hana til
að sjá einhvem vott um sam-
úð, en árangurslaust.
Hún stóð upp og gekk í átt-
ina að náttborðinu, sem síminn
stóð á.
„Hvað gerið þér?“ spurði
hann.
„Hringi til skipstjórans. Ég
ætla ekki að koma mér í ó-
þægindi með því að leyna af-
brotamanni. Auk þess er það
beinlínis hlægileg hugmynd hjá
yður að ætla að fela yður hér
inni. Þernan kemur hingað oft
á dag, og svo ... svo er þetta
líka svefnherbergi mitt.“
Lucille rétti höndina eftir
símanum, en hann varð fyrri til
og greip um úlnliðinn á henni.
„Hlustið nú á! Bíðið andar-
tak! Ef þér hefðuð nú verið í
mínum sporum. Ef það hefði
verið lýst eftir yður, og þér
hefðuð leitað hjálpar hjá mér,
og svarið, að þér væruð sak-
lausar ... þá myndi ég aldrei,
þá myndi ég aldrei hafa getað
afhent yður lögreglunni, með
köldu blóði.“
Hún hóf brúnirnar lítið eitt
og brosti háðslega.
„Hugsa sér, ekki það? En
hvað það var gaman að heyra!“
Hún sneri sér við til að taka
símann, en í sama bili var ein-
hverju hörðu otað í bakið á
henni og hún fann sársauka í
úlnliðnum, þegar hann sneri
henni að sér svo þau stóðu aug-
liti til auglitis. Eitt andartak
hélt hún, að hann væri orðinn
vitskertur. Það var tryllt glóð
í augum hans.
„Andartak, fagra frú! Ég hef
séð yður í mörgum kvikmynd-
um, og ég hélt, að þér væruð
bezta og göfugasta kona í
heimi. Skynsöm og samúðarrík,
en fyrst og fremst kona með
hjarta. Ég hélt, að þér mynd-
uð hjálpa mér, ef ég leitaði til
yður. En nú veit ég betur; þér
eruð tilfinningalaus eins og
fiskur. Maður í minni aðstöðu
verður að gera ráð fyrir öllum
möguleikum, og þess vegna
gerði ég ráð fyrir, að þér kynn-
uð að vísa mér á dyr. Af sömu
ástæðu tók ég þessa skamm-
byssu með mér. Takið eftir því,
sem ég segi yður. Ef þér gerið
minnstu tilraun til að ljósta
upp um mig, annað hvort með
því að hringja, eða þegar þern-
an kemur inn, skýt ég yður
umsvifalaust. skiljið þér það!
Lögreglan gerir sér allt far um
að kála mér fyrir morðið á
bankamanninum, og ég get al-
veg eins vel gert eitthvað til að
vinna fyrir því rafmagni, sem
í mig verður eytt. Þegar þern-
an kemur inn með mat handa
yður, stend ég inni í baðher-
20
HEIMILISRITIÐ