Heimilisritið - 01.02.1951, Síða 41

Heimilisritið - 01.02.1951, Síða 41
getur orðið merkileg tilraun. Þú hefur sjálfur næma vitund, sem er móttækileg fyrir slík áhrif“. „Eg hef aldrei reynt slíkt á sjálfum mér“. „Þá skaltu reyna í nótt. Má ég biðja þig að gera mér þann greiða að leggja trektina við hliðina á koddanum, þegar þú leggst til svefns?“ Mér fannst þessi bón hans út í bláinn, en þar eð ég hef sjálfur áhuga á öllu dularfullu og kyn- legu, sámþykkti ég að verða við bón hans, án þess þó að hafa minnstu trú á skoðunum hans, né von um að ráðagerð lians myndi heppriast. Dacre dró lítið borð að. höfða- lagi legubekkjarins og lagði trektina á það. Við töluðum enn saman dá- litla stund, en síðan bauð hann mér góð'a nótt og fór. ÉG SAT um stund við kuln- andi arineldinn og hugsaði um allt hið undarlega, sem ég hafði hlustað á þetta kvöld, og það, ef til vill ennþá undarlegTa, sem ég kynni að eiga í vændum þessa nótt. Að lokum háttaði ég og slöldcti á lampanum. Eftir að hafa bylt mér lengi, sofnaði ég loks. Ég ætla að reyna að lýsa því, sem mig drevmdi, eða ég sá. Ekkert, sem borið hefur fyrir mig í vöku, hefur haft jafn óaf- máanleg áhrif á mig. Ég var staddur í vistarveru, sem leit út fyrir að vera kjall- arahvelfing undir stórri bygg- ingu. Þrír menn með kollvíðar, svartar hettur og sátu í röð und- ir rauðleitum tjaldhimni. Andlit þeirra voru þungbúin og hátíð- leg. Til vinstri stóðu tveir menn í svörtum skikkjum, þeir héldu á möppum, úttroðnum af skjölum. Til hægri, andspænis mér, stóð lítil kona, ljóshærð og með ein- kennileg, ljósblá augu. Hún var af æskuskeiði, en þó t æplega miðaldra. Hún var dálítið hold- ug og fas hennar bar vott um stolt og sjálfstraust. Andlitið var fölt en rólegt. Það var sérkenni- legt andlit, fallegt en vottaði fyrir grimmd í munnsvipnum. Hún var sveipuð víðri, hvítri skikkju. Við hUð hennar stóð magur, mjög ákafur prestur, sem hvísl- aði öðru hvoru í eyru hennar og hélt upp róðukrossi fyrir fram- an augu hennar. Hún sneri sér ákaft frá kross- inum og horfði hvasst á hina þrjá menn, sem ég skildi að voru dómarar. Þeir stóðu nú upp og sögðu eitthvað. Eg heyrði ekki orða 39 HEIMILISRITIÐ

x

Heimilisritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.