Heimilisritið - 01.07.1952, Blaðsíða 2

HÚN Á UM SÁRT AÐ BINDA
Svar til „Tvítugrar': — Ég skil vel
að þér hafi þótt það sárt, þegar Jonni
sagði skilið við þig. En hvað átti hann
að gera? Var viturlegt að halda þessu
áfram, þangað til það var orðið óslítan-
legt eða verra en það? Ekki gátuð þið
stofnað heimili með tvær hendur tóm-
ar og hann ekki nærri búinn að ljúka
iðnaðarnámi? Honum hcfur sjálfsagt
þótt það líka sárt, eins og fram kemur
í bréfi þínu, og því eigið þið ekki að
gera ykkur leik að því að hittast og
ýfa upp gömul sár.
Ég sk.il líka vcl, að þér þyki skarð fyr-
ir skildi og að þú finnir til einmana-
kenndar fyrst svona fór. En ég get ekki
skilið, að þú sért í alvöni að hugsa um
að bindast sextán ára pilti ævilangt, þótt
hann geti verið félagi þinn um tíma.
Ég myndi að minnsta kosti eindregið
vilja ráðleggja þér að skoða hug þinn
lengi vel, áður en þú stígur það spor.
Ég þykist vita, að Jonni — fyrsta
ástin þín — eigi hug þinn allan ennþá,
þótt þú eigir vingott við Stebba. En af
bréfi þínu merki ég samt óljósan kvíða
um framtíð þína með honum, svo Iík-
lega væri þér affarasælast að fara hvergi
og sjá hvað setur. Fyrsta ástin gleymist
fyrr en margir halda.
Eva Adams.
VINIR EÐA FRÆNDUR?
Sp.: I haust er fyrirhugað að dóttir
okkar fari til Reykjavíkur í skóla. Syst-
ir mín og maðurinn hennar hafa boð-
izt til að hafa hana hjá sér í vetur, og
sömuleiðis hefur æskuvinur mannsins:
talið sjálfsagt að hafa hana á sínu heim-
ili. Á báðum stöðunum munum við-
auðvitað borga sanngjarnt fyrir uppi-
haldið. En við erum í vafa um á hvorn
staðinn við cigum að láta hana. Á báð-
um heimilunum er æskufólk, og henni
mun áreiðanlega líða vel, hvort sem
hún verður hjá frændfólkinu eða vina-
fólkinu. Hver er þín skoðun á þessu?
Móðir.
Sv.: Ég hygg, að það sé miklu skyn-
samlegra að senda dóttur þína t:l vin-
anna. Þar er miklu líklegra að hún aflí
sér sjálfstrausts, sem ungu fólki er svo
nauðsynlegt, og stækki sjóndeildarhring
sinn. Dóttir þín hefur sjálfsagt sína galla
eins og aðrir, og bar af leiðandi hefur
hún gott af að kynnast nýju fólki og
umhverfi, því að cngin þjöl sverfur eins
vcl ójöfnurnar af okkur og að umgang-
ast ókunnugt fólk. Eðli okkar sam-
kvæmt hegðum við okkur öðru vísi
hcima en heiman og erum stimamýkri
við Pétur eða Pál heldur en okkar nán-
ustu. Dóttir þín er líklegri til þess að
gera sér dælla við frænku sína en vanda-
laust fólk. Ég álít því að dóttir þín
myndi mannast meira og hafa betra af
dvölinni hjá vinunum en frændunum.
Eva Adami.
Á BÁÐUM ÁTTUM
Svar til „Dórn". — Hvcrs vegna ekki
að segja piltinum eins og er? Vertu
hreinskilin við hann. Segðu að þú sért
í vafa um, hvort þér þyki nógu vænt
(Framh. á 3. kápusiðu).