Heimilisritið - 01.07.1952, Side 4

ERLENDUR JÖNSSON:
Ljósa nótt
Um Ijósa nótt, er liljur bvítar anga
og litlir fætur bljóðum skrefum ganga,
(i biænum milda lauf og lokkar bærast)
pá liggnr minu bjarta við að ærast.
Og landið signir sól á miðri óttu.
Það sefur engin mær um bjarta nóttu;
en f?á er gott að ganga ’i leyndu kjarri
með góðum vinum, sorg og leiða fjarri.
Og einmitt f>á er ástin kveikt að nýju,
og ýmislegt er gert i kvöldsins blýju.
Því ungu björtun langar til að lifa
við Ijóð og ást, á meðan klukkur tifa.
2
HEIMILISRITIÐ