Heimilisritið - 01.07.1952, Side 32

kaffisopanum. Hún sat og starði
fram fyrir sig meðan hún hrærði
í bollanum. Svo sagði hún í upp-
gerðarkæruleysistón: ,,Ég get
vel skilið, að það hljóti að vera
dásamlegt að kynnast svona heill-
andi fegurðardís.“ Hún hló hik-
andi. ,,Allir karlmenn eiga víst
sína dagdrauma."
Tim leit á hana. ,,ÞaÖ veit ég
sannarlega ekki.“
,,Jú, þú skilur, jafnvel þó að
þeir séu aldrei nema hamingju-
samir í hjónabandinu,“ bætti hún
við í flýti. ,,ÞaS hlýtur víst að
vera dásamlegt fyrir karlmann,
að kynnast slíkri dís, laust við
allt gaman. ÞaS eitt, að tala við
hana, hlýtur . . .“
Tim brosti og hristi höfuðið.
,,Þetta er alveg nýtt heimsmet í
kvennarökvísi. AS vera afbrýði-
söm út af kvenmanni, sem ekki
er ,til!“ . . .
Eva yppti öxlum. ,,Eg veit
reyndar ekki,“ sagði hún íbygg-
in. „Ekki var þaS ég, sem fann
hana upp. ÞaS varst þú. ÞaS var
það fyrsta, sem þér kom í hug
við tilhugsunina um kokkteilboð-
ið. Og það er alltaf einhver á-
stæða fyrir slíkum dagdraumi.
Þeir ljósta upp leyndri óánægju
okkar og leynilegum óskum.“
„BlessaSur sálrýnandinn!“
Hann hló og tók utan um hana.
„Gleymdi ég að segja, að þegar
hún settist og laut naér mér, sá
ég að hrafnsvörtu lokkarnir voru
morandi í flösu. Og hveljurnar,
sem ég saup, þegar hún kom nær,
stöfuðu af því, að fýlan af ilm-
vatni hennar var aS kæfa mig.
Þegar hún talaði, endaði einn
hörputónninn í ropa, og ég hef
sterkan grun um, að hún hafi
haft gervibrjóst.“
,,Þú aðgættir það ef til vill ?“
„Einmitt. Og hvílík von-
brigði.“ Hann kyssti Evu á öxl-
ina. ,,Fögur var hún vissulega.
En ekki þrifin e^S sama skapi. Og
að hverju hefur öll mín viðleitni
stefnt ? AS fá að vera hér kyrr.
Hefur þér ekki skilizt, aS ég kýs
fremur að vera hjá þér og lesa
Lesbókina og Heimilisritið. en
vera hjá henni án þess að hafa
nokkuð aS lesa hjá henni ? Jæja,
og hvað sannar þér þetta svo ?“
,,AS þú ert að verða ósköp lat-
ur og gamall.“
,,Eg vil bara sanna þér, aS þú
ert mitt eina lífsins kóngaljós.“
Tim kyssti hana aftur á öxlina.
,,En þú vilt ekkert annað en þetta
kokkteilboð ?“
Eva var hugsandi á svip. Svo
brosti hún til hans. ,,0, ég veit
reyndar ekki. Eg hugsaði bara
að . . .“
,,ÞaS eru nokkrar flöskur í ís-
skápnum. ViS getum fengið okk-
ur kokkteil í rúmiS. Svo blæs ég
30
HEIMILISRITIÐ