Heimilisritið - 01.07.1952, Síða 33

reyk framan í þig, og þá er al-
veg eins og . . .“
,,En er eitthvað annað, sem
þig langar heldur, til dæmis í
bíó eða leikhús . . .“
Tim setti upp skelfingarsvip.
,,Hefurðu ekki lesið blaðið ?
Alls staðar lokað ! Það er pest að
ganga, og yfirvöldin ráðleggja
fólki að halda sig heima. 1 rúm-
inu. Eg vildi ekki hræða þig áð-
an, en . . .“
Eva greip blaðið og fletti því
dálítið. Svo sagði hún allt í einu:
, .Krossgátan ! Réttu mér blýant,
elskan.“
Tim rétti henni blýant án þess
að gera minnstu athugasemd og
sökkti sér svo niður í íþróttafrétt-
irnar.
Nokkur stund leið, þá lét hann
sinn hluta af blaðinu detta á gólf-
ið og velti sér nær Evu.
,,Komdu til mín, ástin,“ sagði
hann, ,,ég hef ekki enn fengið
sunnudagskossinn. ‘ ‘
,,Víst hefurðu fengið hann,“
svaraði Eva án þessað líta upp.
,,Þú getur farið og kysst þessa
kvensnift í staðinn." En hún ýtti
honum ekki frá sér.
,,Eg þakka,“ sagði Tim. ,,En
ef þú lítur á klukkuna, sérðu, að
það er ekki morgun lengur. Það
er komið fram yfir hádegi. Þú
hefur eytt öllum þessum indæla
sunnudagsmorgni í rúminu !“
,,Já,“ sagði Eva. ,,Kenndu
mér bara um!“ Hún kyssti hann
á vangann. „Heldurðu að til sé
í veröldinni þriggja ára barn, sem
er í meira eftirlæti en þú ?“
,,Nei,“ viðurkenndi Tim. ,,En
það tilheyrir hjónabandsskyldum
þínum að láta allt eftir mér og
geta þér til um mínar minnstu
óskir.“ Hann dró hana að sér.
,,Þér var ekki alvara með að vilja
fara í þetta leiðindaboð, er það ?
— Þá gætum við kannske komizt
þangað ennþá . . .“
,,Nei.“ Eva brosti til hans.
,,Og það var mér sjálfri Ijóst,
tveimur sekúndum eftir, að ég
hafði nefnt það. En ég kom ekki
neinu orði að.“
Tim lagðist útaf og kyssti kon-
una sína á eyrað. Svo fékk hann
henni krossgátuna og blýantinn
aftur. ,,Orð í þremur bókstöfum,
sem tákna snilldarlegustu upp-
finningu síðan hljóðið var fundið
upp ?“
„Byrjar það á R ?“
,,Einmitt,“ sagði Tim Ryan.
,,R-ú-m — rúm.“ *
Sumarhefti HEIMILISTITS-
INS — aukahefti — er komið
í búðir, fullt af skemmtilegum
sögum. Munið að taka það með
í sumarleyfið.
JÚLÍ, 1952
31