Heimilisritið - 01.07.1952, Page 45

Eitt glas í viðbót
Smásaga
eftir
E. E. ROBERTS
BILL RAMSEY lét fara vel um
sig í leigubifreiðinni, sem ók hon-
um heim til ungfrú Parker. Hann
hlakkaði ósköpin öll til að hitta
hana á ný. Það voru, látum okk-
ur sjá, a. m. k. orðin fimmtán ár
síðan hann sá hana síðast. Hún
hafði kennt honum í menntaskól-
anum. Hvað skyldi hún annars
vera orðin gömul ? Hann taldi á
fingrum sér; nú var hann búinn
að vera þrjú ár í háskólanum,
þar áður fjögur ár í herþjónustu,
þar á undan eitt ár í háskólanum
og svo var menntaskólinn . . .
Það hlutu að vera ein fimmtán
ár síðan. Hvað aetli hún sé þá
gömul núna ? Við skulum gera
ráð fyrir, að hún hafi verið liðlega
tvítug í menntaskólanum. Nú,
þá er ekki langt í fertugsafmælið
hennar. En þrátt fyrir aldúrinn,
þá má vel vera að enn eimi eitt-
hvað eftir af æskutöfrunutn.
Hann mundi svo glögglega,
hvernig hún leit út í gamla daga.
Hvílík fegurð og yndisþokki!
Það var engin furða þótt þeim
Hún hafð kennt honum i
menntaskólanum, og nú var
hann að heimsækja hana ..-
strákunum gengi illa að festa
hugann við skruddurnar. Hann
mundi vel dreymnu, brúnu aug-
un hennar og brosiS, það átti eng-
inn annað eins bros og hún. Ef
nokkur hafði nokkurn tíma elsk-
að, þá var það hann. Þarna hafði
hann setið við púltið — þau tvö.,
þau tvö, alein.
Þegar dyrabjallan hringdi, sat
ungfrú Parker í sófanum og las
í bók. Hún lagði frá sér bókina,
tók af sér gleraugun, þerraði
hvarmana og stóð að því loknu
upp og gekk fram í anddyrið og
studdi á hnappinn, sem lauk upp
útidyrunum niðri.
Frá því hann hringdi til henn-
ar, um þrjú-leytið, hafði hún
sífellt verið að reyna að koma
honum fyrir sig. Eftir mikil heila-
brot gat hún loks kallað fram í
hug sinn þokukennda mynd af
Bill Ramsey. Mynd af kubbsleg-
um, feimnum strák, sem ógerlegt
var að troða nokkru nýtilegu í
hausinn á. Ef hana misminnti
ekki þá hafði hann farið stórlega
JÚLÍ, 1952
43