Læknablaðið - 01.10.1967, Blaðsíða 47

LÆKNABLAÐiÐ
193
ganga frá þeim á þennan hátt. Tryggingastofnun ríkisins hefur í undir-
búningi nýjar gjaldskrár í samræmi við þessar breytingar og mun
senda þær út bráðlega.
Skýrsla samstarfs- Sigmundur Magnússon flutti skýrslu samstarfs-
nefndar L.í. nefndar (fylgiskjal 5).
Skýrsla Gjaldkeri, Sigmundur Magnússon, gerði grein fyrir reikn-
gjaldkera ingum og fjárhagsáætlun L.í.
Gerð var á síðastliðnu ári spjaldskrá yfir félagsmenn L.í.
Samkvæmt þessari spjaldskrá eru þeir 243, en gjöld innheimtust frá
219 félögum.
Niðurstöðutölur efnahagsreiknings í árslok 1966 voru: Eignir:
1.562.948.93, tekjuafgangur á árinu kr. 82.751.84. Niðurstöðutölur
rekstrarreiknings voru kr. 1.128.002.58. Domus Medica var greidd
húsaleiga til helminga á móti L.R., en leigan er kr. 10 þús. á mánuði.
Gjaldkeri lagði fram fjárhagsáætlun félagsins. Tillaga kom frá
stjórn um, að árgjald fyrir árið 1967 yrði kr. 4.800.00, og var það sam-
þykkt með öllum greiddum atkvæðum.
Reikningar Læknablaðsins og Ekknasjóðs voru lesnir upp.
Reikningar voru síðan bornir upp og samþykktir samhljóða (fylgi-
skjöl 6—9).
Almennar Að loknu fundarhléi var orðið gefið laust til umræðna
umræður um skýrslur félagsins, er fram höfðu komið.
Páll Gíslason ræddi nckkuð um skipulag heilbrigðismála og taldi,
að það væri háð aðstæðum á hverjum tíma. Hann áleit, að til væri aðili,
sem annast þetta að nokkru leyti, en það væri landlæknisembættið.
Páll taldi, að læknar hefðu vanrækt að útbreiða skoðanir sfnar um
það, hvernig skipulag heilbrigðisþjónustunnar ætti að vera, og lagði
hann síðan fram tillögu, er samþykkt var samhljóða (fylgiskjal 10).
Páll ræddi þessu næst um fundarsköp aðalfundar og áleit m. a., að
kjósa ætti nefndir til að yfirfara tillögur, er fram kæmu á fundinum.
Lagði hann fram tillögu þar að lútandi, og var hún samþykkt sam-
hljóða (fylgiskjal 11).
Olafur Björnsson benti á, að áætlunargerðir væru nú mjög tíðkað-
ar, ekki sízt í heilbrigðismálum. Eins og sakir stæðu hér, væri stjórnar-
ráði fremur ætlað að afgreiða mál en gera áætlanir. Það fyrirkomulag
væri orðið gamalt og þarfnaðist endurskoðunar, og lægi þá beinast við
að efla aðstöðu landlæknisembættisins.
Þegar rætt væri um skipulag heilbrigðismála, mætti sjálfsagt deila
um það, hvaða mál ættu að ganga fyrir öðrum. Þeir, sem um slík mál
fjölluðu á alþjóðavettvangi, teldu rétt og sjálfsagt, að hin almenna
læknisþjónusta kæmi þá einna fyrst til álita. Þá fyrst, þegar henni
væri vel borgið, væri hægt að hugsa til meiri háttar framkvæmda í
sjúkrahúsmálum. Taldi hann fróðlegt fyrir íslenzka lækna að fá tæki-
færi til að ræða þessi mál við erlenda sérfræðinga á sérstöku þingi.