Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.09.1979, Blaðsíða 29

Læknablaðið - 01.09.1979, Blaðsíða 29
LÆKNABLAÐIÐ 179 af einhverjum orsökum fengi snögglega blóðþrýstingsfall.4 22 Vissulega á þessi kenning enn marga formælendur, og þeir læknar munu fáir, sem neita því alfarið, að blóðþurrð vegna æðaþrengsla geti verið a.m.k. meðverkandi þáttur í orsakaferli slaffs og skyndislags. Segja má, að forsenda allra læknisað- gerða til að hindra slag sé upnpötvun síð- ustu áratuga á þýðingu skyndislags og skyndiblindu sem fyrirboða slags, en fiöldi skvrslna hafa nú verið birtar, sem sýnir, að 30—40% sjúklinga með slík einkenni fá slag innan þriggja til fimm ára, ef ekkert er að gert.7 1G 23 Fvrirbvggiandi meðferð hefur einkum verið af þrennu tagi: 1. Skurðað°'erðir með innanhreinsun. 2. Segavarnarmeðferð (Dicumarol, Warfar- in). 3. Lvf, sem hindra samloðun blóðflagna (Salicylöt o.fl.). Allar eiga þessar aðferðir sína formæl- endur en niðurstöðum rannsókna ber iila saman, einkum að því er varðar Ivfiameð- ferð. Þannig telia margir. að segavarnar- meðferð fækki skvndislagsköstum, en hafi ekki markt.æk áhrif á tíðni slags né lífs- len^d siúklinganna.23 24 Aðnr telia be=sa meðferð gefa miög góðan árangur.10 19 Yf- irleitt eru læknar sammála um að bessi meðferð sé langt frá bví að vera hæt.tulaus og fer hættan á blæðingum vaxandi með hækkandi aldri.10 10 20 Þá benda athuganir til bess, að tíðni skvndislags aukist mjög eftir að segavarn- armeðferð er hætt.1!> Að því er varðar Ivfiameðferð til að hindra samloðun blóðflagna virðast niðui-- stöður rannsókna enn óljósar og jafnvel mótsagnakenndar.0 10 1115 Skiir'ðaðwerðir Skurðaðgerðir veena stíflaðra slagæða í ganglimum eiga sér núorðið alllanga sögu, og hefur þá ýmist verið gerð innanhreins- un (endarterectomia) á æðum eða hliðar- strevmi (by nass) myndað framhiá stífl- unni. Það má bví teliast eðlilegt framhald, að á grundvelli góðrar revnslu af slíkum að°'erðum voru fvrstu skurðaðgerðir á háls- æðabrengslum framkvæmdar, Fyrsta heppnaða innanhreinsun á innri hálsslaPæð (a.carotis interna) framkvæmdi DeBarkey 1953 á 53 ára gömlum manni, sem við það læknaðist að fullu af tíðum skyndislagsköstum, og entist sá bati sjúk- lingnum til æviloka, en hann lézt úr krans- æðastíflu 19 árum síðar.3 Árið 1954 framkvæmdu Eastcott, Picker- ing og Rob skurðað^erð vegna þrengsla í hálsslagæð með meðfylgjandi skyndislags- köstum.3 AðPerð þeirra var fólgin í því að nema brott deildistað hálsæðarinnar með þrengslunum, undirbinda ytri hálsslagæð- ina (a.carotis externa) en skevta því næst saman, enda við enda, innri hálsslagæð og samhálssla Pæð. Skvrsla þeirra um þessa aðgerð sem birtist í Lancet 1954.5 varð æðaskurðlækn- um mikil hvatning til aðgerða á brenpslum í hálsslagæð, þótt aðferðin yrði ekki lang- líf. Telia má, að með bessum tveimur að- gerðum sé brautin rudd og leið nú ekki á lönvu þar til innanhreinsun hálsslao-æðar hafði unnið sér sess sem viðurVennd m°ð- ferð á skyndislagi, sem orsakast af kalk- þrencrslum á þessum st^ð. Ljóst er, að þessir brautrvðiendur sknrðað^erða á hálsæðaþren pslum trúð" á blóðburrðarkenninCTuna, bar sem beir leggia höfuðáherzlu á bætt. bléðflæð' t.il heilans, sem meginþátt í árangri aðgerð- anna.4 5 Ef farið er vfir skúrslur um áranPnr inn- anhreinsana á hálsslagæðum hiá ýmsnm hinna mikilvirkust.u æðaskurðlækna idrð- ast helztu niðurstöður þessar:2 9 12 13 20 21 22 23 24 1. Tíðni slaps frá hinni við<Terðn æð virfS- ist mjög lítil og árangur að því leyti góður. 2. Skurðdauði var allhár hiá mör<uim við þessar að^erðir, einkum meðan ge»-ðar voru aðgerðir á beim, sem nvleea höfðu fengið slag. Með nákvæmara vali siúk- linPa og bættri skurðtækni hefur skurð- dauði farið niður fvrir 1 °f~ hjá þeim sem beztum árangri hafa náð.23 3. Fvlgikvillum skurðaðCTerða hefnr farið mjög fækkandi með bættri tækni, og sem betur fer eru flestir þeirra mein- lausir. Hinir alvarlegustu fylgikvillar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.