Læknablaðið - 15.10.1999, Síða 8

776
LÆKNABLAÐIÐ 1999; 85
töfðu úrlausnir á annað ár, framan af með því
að reyna að koma á kvóta til takmörkunar í
hærri þrepin og síðan með tilraun til að komast
hjá að greiða frá upphafi samningstímans. Þrátt
fyrir mikinn þrýsting frá samráðsnefndum LR
og LI og frá stjórnum félaganna neyddust
læknasamtökin að lokum til að leita lögmanns-
aðstoðar. Niðurstaða fékkst í málinu en margir
læknar voru þó ásáttir. Þetta mál var að mörgu
leyti sérkennilegt því ekki var um háar upp-
hæðir að ræða hvorki fyrir einstaka lækna né
pyngju spítalanna, en mörgum þótti sem þarna
hefði glatast tækifæri til að gera launakerfið
sveigjanlegra og að þama hefði verið vísir að
verkefnatengdri launatöflu eða einstaklings-
bundinni samningsgerð. Ahyggjuefni er að svo
mikla fyrirhöfn og kostnað þurfi að leggja af
mörkum um túlkunaratriði samninga og mun
reynslan í síðustu samningalotu væntanlega
hafa áhrif á næstu samningagerð. Þar sem stóru
spítalamir tveir í Reykjavik hafa nú sameigin-
legan forstjóra og sameining þeirra virðist á
næsta leyti er verið er að mynda nýja sameigin-
lega saminganefnd á vegum LR og LI. Þegar
eru hafnar umræður um stefnumörkun í næstu
kjarabaráttu sem mun fara fram á næsta ári.
Hefð er fyrir því að LR sjái um samninga
lækna við Tryggingastofnun ríkisins (TR) enda
er samningsrétturinn bundinn félaginu. Þetta er
að sjálfsögðu gert í nánu samstarfi við LÍ enda
snerta þessir samningar lækna á öllu landinu.
Samninganefnd LR er mjög virk og sitja fulltrú-
ar úr henni reglulega samráðsfundi með fulltrú-
um TR og vinna að túlkun samninga og lausn
vandamála sem upp koma. Sú nýjung kom fram
í síðustu samningalotu að fulltrúar einstakra sér-
greinafélaga komu meira að samningunum en
áður. Reyndist þetta betra fyrirkomulag þar sem
samningar eru orðnir flóknari og nauðsynlegt að
þeir sem að samningum komi séu vel inni í að-
stæðum viðkomandi sérgreina. Stjóm LR ritaði
forsvarsmönnum sérgreinafélaganna bréf og
óskað eftir skipan fulltrúa til að taka þátt í störf-
um samráðsnefndar LR og TR og samninga-
nefndar LR í væntanlegum samningaviðræðum.
Ljóst er að stærri sérgreinafélögin hafa mikið
bolmagn til baráttu en hætta er á að minni félög-
in geti átt undir högg að sækja í samningagerð.
Því leggur stjórn LR þunga áherslu á að stuðlað
verði að því með öllum hugsanlegum aðgerðum
að vernda sameiningarkraft félaganna á svæð-
inu. Samninganefndin hefur unnið í þessum
anda og skilað miklu starfi í baráttu fyrir hags-
munum sérgreinafélaganna og einstakra félags-
manna.
Samningar LR og TR renna út um áramót.
Samninganefnd lagði fram stefnumörkun um
væntanlega samningagerð á fundi sem haldinn
var með fulltrúum sérgreinafélaganna. Þar kom
fram mikill stuðningur við stefnuna og hefur
málið verið kynnt forsvarsmönnum allra sér-
greinafélaganna.
Ferliverk
Umræðan um ferliverk er flókin. Á árinu
1998 var tekin ákvörðun um að greiðsla fyrir
ferliverk unnin á sjúkrahúsum kæmi frá sjúkra-
húsunum sjálfum og var því samsvarandi fjár-
magn og farið hafði til þessara verka árið áður,
flutt frá TR til spítalanna samkvæmt samningi
milli Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytis
og Fjármálaráðuneytis, til fimm ára. LR vildi
hafa áhrif á hvernig framkvæmd þessara breyt-
inga á greiðslufyrirkomulagi færi fram og
komu LR og Heilbrigðisráðuneytið með sam-
eiginlega yfirlýsingu um það. Hana má skoða á
svæði LR á vefsíðu LÍ. Tillaga LR var meðal
annars að félagsmenn bæru samninga sína und-
ir LR til að hagsmuna einstakra félagsmanna
væri gætt og yfirsýn fengist yfir þessa samn-
inga. Þar sem enginn læknir hefur gert þetta er
staða ferliverka talsvert óljós.
Það hefur verið stefna stjórnar LR að lögð
væri áhersla á að tryggja jafnan rétt allra lækna
til ferliverka og að læknar hefðu sem mestan
ráðstöfunarrétt varðandi þessi störf. Eðlilegt er
að farið sé eftir samningum LR varðandi verð-
lagningu verkanna. Stjórn félagsins hvetur
þannig alla félagsmenn til að reyna að ná slík-
um samningum ef aðstæður eru þannig en hef-
ur ekki frumkvæði að samningagerð fyrir ein-
staka félagsmenn. Sumir læknar vinna einungis
mjög lítinn hluta starfs síns sem ferliverk en
aðrir byggja afkomu sína á slíku launafyrir-
komulagi. Því þótti mikilvægt að tryggja rétt
lækna vel í því millibilsástandi sem skapaðist
við breytingar á greiðslufyrirkomulagi ferli-
verkanna. I yfirlýsingunni kemur því fram að
einstakir læknar hafa alræði fram að aldamót-
um hvort verkin verða unnin áfram á sjúkra-
stofnunum eða flutt á einkastofur. Eftir það er
flutningur ferliverkanna af stofnun mögulegur,
en háður samkomulagi við stjórn viðkomandi
heilbrigðisstofnunar. Rétt er að vekja athygli á
þessu atriði við lækna þar sem staða þeirra til
samninga um ferliverkin er sterkari þar til