Læknablaðið : fylgirit - 01.06.1998, Síða 77

LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84/FYLGIRIT 36
69
sóknar var að kanna hvernig notkun á þessum lyfj-
um er háttað meðal sjúklinga með þekktan
kransæðasjúkdóm.
Efniviður og aðferðir: Rannsóknarþýðið var
allir sjúklingar sem greinst hafa með kransæðasjúk-
dóm og búsettir voru í Hafnarfirði, Garðabæ og
Bessastaðahreppi. Sjúkdómsgreining og aðrar
heilsufarsupplýsingar voru fengnar úr sjúkraskýrsl-
um Heilsugæslustöðvarinnar Sólvangi annars vegar
og Heilsugæslunnar í Garðabæ hins vegar. Sjúk-
lingarnir fengu spurningalista um meðferð, eftirlit
og þekkingu á helstu áhættuþáttum kransæðsjúk-
dóms. í spurningalistanum var meðal annars spurt
um reykingavenjur viðkomandi. Sjúklingar voru
skráðir í eftirfarandi greiningarflokka: I. hjarta-
drep; II. farið í kransæðaaðgerð; III. farið í
kransæðaútvíkkun og IV. með hjartaöng.
Niðurstöður: AIls voru 533 einstaklingar með
kransæðasjúkdóm búsettir á rannsóknarsvæðinu, af
þeim svöruðu 402 (75%) spurningalista og gáfu
heimild til þess að sjúkraskrár þeirra yrðu yfirfarn-
ar. Af þeim sem svöruðu voru 282 (70%) með-
höndlaðir með magnyl. Skipting eftir greiningar-
flokkum var eftirfarandi: flokkur I, 60% tóku
magnyl, í flokki II 91%, í flokki III 85% og meðal
þeirra sem hafa hjartaöng voru 56% sjúklinga á
magnyl. Tvöhundruð og átta sjúklingar voru með-
höndlaðir með betahemlara. Meðal þeirra sem hafa
fengið hjartadrep voru 53% á þannig meðferð, 55%
þeirra sem farið höfðu í kransæðaaðgerð, 59%
þeirra sem farið hafa í kransæðaútvíkkun og 46%
þeirra sem hafa hjartaöng.
Ályktanir: Athygli vekur hátt hlutfall þeirra sem
farið hafa í hjartaaðgerð eða kransæðaútvíkkun og
nota magnyl. Jafnfram er ljóst að endurskoða þarf
meðferð þess stóra hóps kransæðsjúklinga sem
hafa fengið hjartadrep eða hjartaöng og eru ekki
meðhöndlaðir með magnyl.
E-89. Síritun hjartalínurits er öflugra en
Troponin T í greiningu áhættuhópa hjá
sjúklingum með óstöðuga hjartaöng eða
óþverlægt hjartadrep
Karl Andersen*, Bjarne L. Nörgaard**, Kristian
Thygesen**, Mikael Dellborg***
Frá *Sjúkrahúsi Reykjavíkur, **Aarhus University
Hospital, ***Sahlgrenska Universitetssjukhuset-
Östra Gautaborg
Inngangur: Sjúklingar með óstöðuga hjartaöng
eða óþverlægt hjartadrep eru í 15-20% hættu á
dauðsföllum eða þverlægu hjartadrepi á fyrsta ári
eftir innlögn. I óháðum rannsóknum hefur verið
sýnt fram á að bæði hjartasíritun með vektor-hjarta-
ritun (VKG) og mæling Troponin T (TnT) í blóði
þessara sjúklinga greini áhættuhópa. Með þessari
rannsókn var kannað hvor þessara aðferða hefði
sterkara forspárgildi.
Efniviður og aðferðir: í fjölþjóðarannsókn
(TRIM) voru 215 sjúklingar með óstöðuga hjarta-
öng eða óþverlægt hjartadrep rannsakaðir á fyrsta
sólarhring eftir innlögn á hjartadeild. Sírilun hjarta-
rits var gerð í 24 stundir og fjöldi útslaga ST-bils á
hjartalínuriti talinn hjá öllum sjúklingum. Troponin
T var mælt við komu, sex, 12 og 24 klukkustundum
eftir komu og hámarksgildi ákvarðað hjá hverjum
sjúklingi. Að sjö dögum liðnum var athugaður
fjöldi sjúklinga sem létust eða fengu þverlægt
hjartadrep.
Niðurstöður: Einn sjúklingur Iést og níu fengu
þverlægt hjartadrep á fyrstu viku eftir innlögn. Sjö-
tíu sjúklingar (33%) sem sýndu útslög á ST-bili
voru í aukinni hættu miðað við þá sem ekki höfðu
slíkar breytingar (13% á móti 1%, p=0,0001). Níu-
tíu og einn sjúklingur (42%) með hæsta TnT gildi
>0,lpg/L var í aukinni hættu miðað við þá sem
höfðu lægri gildi (9% á móti 2%, p=0,0134). í fjöl-
þáttagreiningu (multivariate logistic regression
analysis) voru útslög ST-bils á hjartasfriti eini þátt-
urinn sem óháð öðrum benti til aukinnar hættu á
andláti eða þverlægu hjartadrepi á fyrstu sjö dögum
sjúkrahúslegu.
Ályktanir: Síritun hjartalínurits með VKG er
öflugri aðferð en TnT mælingar við greiningu
áhættuhópa meðal sjúklinga með óstöðugaa hjarta-
öng eða óþverlægt hjartadrep.
E-90. Áhættugreining sjúklinga með
óstöðuga hjartaöng eða óþverlægt
hjartadrep
Karl Andersen*, Lene Holmvang**, Peer
Grande**, Bjarne L. Nörgaard***, Kristian Thy-
gesen***, Mikael Dellborg****
Frá *Sjúkrahúsi Reykjavíkur, **RigshospitaIet
Köbenhavn, ***Aarhus University Hospital,
****Sahlgrenska Universitetssjukhuset-Östra
Gautaborg
Inngangur: Sjúklingar sem leggjast inn á hjarta-
deild með óstöðuga hjartaöng eru í 15-20% hættu á
að deyja eða veikjast með þverlægu hjartadrepi á
fyrsta ári eftir innlögn. Meginhluti þessara áfalla
verður innan 30 daga. Ýmsar leiðir hafa verið
reyndar til að finna þá sjúklinga sem eru í mestri
hættu, svo að beita megi forvarnaraðgerðum þeim í
hag.
Efniviður og aðferðir: í þessari rannsókn var
búið til stigakerfi til áhættumats þessara sjúklinga
og byggist það á hjartalmuritsbreytingum við inn-
lögn, mælingu á Troponin T í blóði við innlögn og
síritun hjartalínurits með tölvuvæddri vektor-
hjartaritun á fyrsta sólarhring legunnar. Sjúkling-