Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1929, Side 78

268
Frá Alþingi 1929.
[Stefnii1
Qarðar
)
Qíslason
Reykjavík
kaupir allskonar
íslenzkar afurðir,
svo sem:
Ull,
ullartusknr,
kjöt,
gærur,
garnir,
hrosshár,
sundmaga,
lýsi,
o. fl. o. fl.
Tilboð óskast.
svæðið. Sýsla, hreppur eða orku-
veitufélag kemur upp orkuveri, en
einstaklingar kosta flutning á efni
og leiðslur frá spennibreytistöð
heim til sín.
Tilgangur frumvarpsins er sá, að
gera almenningi mögulegt að fá
rafmagn á heimili sín. Þarf ekki að
eyða orðum að því hvílíkt hags-
munamál þetta er. Þar kemur til
greina svo margvíslegt hagræði úti
og inni við, að ógerningur er að
ætla sér að telja það upp. Er ekk-
ert til, sem betur er fallið til þess
að gerbreyta högum og líðan fólks
í sveitum og gera því dvölina þar
geðfellda, en þetta. Enda eru bænd-
ur nú sem óðast að brjótast í því,
að koma sér upp rafmagnsstöðvum
fyrir heimili sín.
En á þessu eru augljósir gallar,
alveg eins og þegar menn í kaup-
stöðum hafa verið að koma sér
upp einkastöðvum fyrir einstök
hús.
Þessar einkastöðvar verða oftast
nær mjög dýrar hlutfallslega. Þær
eru ófullkomnar og endast illa.
Spennan vill vera mjög misjöfn og
það fer illa með öll áhöld. Menn
sækjast eftir að fá stöðvarnar hjá
þeim, sem selja þær ódýrast, en
gæta þess ekki, að þær eru þá líka
oft óvandaðastar, og því í raun og
veru dýrastar.